باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۊ سەڎ و نەوەڎ و نۊهەمۍ

ئەبوتالیب ژیوایش ڕوەو ساتە دمایینەکا لوۍ، ڕوەش کەردە هۊزو بەنی هاشمی و دەسشکەرد دما مۊچیاریشان.
نەبزی حەیاتش کەوت نە تەلاتم
ڕوو کەرد وە ئەبنای سیلسیلەی هاشم
واتش: ئاگاهتان ها جە محەمەد بۊ
قیبلەی نماتان با محەمەد بۊ
جە حیمایەتش دەخیل سات بە سات
کوتاهیی مەکەن تا یەومەلمەمات
خەیر و بەرەکەت مەوارۊ لېتان
وەسیەت هەر ئېدەن ها واتم پېتان
حەزرەت وات ئەی عەمم هەم جە نۊ
خەیلێ حەیرانم، من جە حاڵی تۊ
ئەوان وە تابع ئېمە مەوانی
وېت موخالەفەت چەنیم مەنمانی
ئەبوتالیب وات ئینە چە باسەن
دینی تۊ حەققەن، حەرفی تۊ ڕاسەن
بەڵام من جە خەوف تیر و تانەی قەوم
جە ئەهلی قوڕەیش شووراخانەی قەوم
ماچان باوەڕش وە هیچ کەس نېیەن
هەر جە خەوفی مەرگ، موسوڵمان بېیەن
وەرنە من وە دین پەسەندیدەی تۊ
مەکەردم ڕۊشن نووری دیڎەی تۊ
ئیسە جە حاڵەت ئەروا سوپەردەن
مەکرووهەن جە لام ئیمان ئاوەردەن
حەزرەت تەشریفش ئاخېز کەرد وە دەو
دەرلاد مایۊس بیی جە ئیمانی ئەو.[1]