باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و نەوەڎ و چوارەمە
دمای خېرئامایێ گەرمی حەزرەتی جە لاو خەڵکو مەدینەی، حەزرەت ڕوەش کەردېنەو فەرماواش: ڕاو مەککەی فرە دوورەنە، بەڵام من ئامانا پەی لاو شمە، چونکم شمەم مەنزوورەن، من ڕازیەنا بە ڕاسگۊیی و ڕەفتارتان، ئیتر ئەهلو مەککەی بە فەرمایېشتەکاش مەسروورۍ بیۍ.
عەرەب سواران گرد وە نەی بازیی
خوشخوانان نەزم سەوتی حیجازیی
دەف زانان داشان نە دایرەی دەف
گرد نەعتی حەزرەت مەوانان سەفسەف
کوودەکان وە چەپ وە چەستی چالاک
سەدای کەفف و دەف مەشیی وە ئەفلاک
نە دەوری بەیداغ ئاڵای پېغەممەر
بیی بە زەلزالەی ڕووی دەشتی مەحشەر
مەواتەن: بەخبەخ جەی سەر زەمینە
ئارۊ نوور واران وە ڕووی مەدینە
شاکر بین جە شاه شاهی تاگوزامان
حەزرەت تەشریفش ئاوەرد وە لامان
خواجەی کائینات شای بوراق سوار
جە ڕووی مەرحەمەت ڕووکەرد وە ئەنسار
فەرما ڕای مەککە مەعلووم چن دوورەن
خودا مەزانۊ ئېوەم مەنزوورەن
من ڕازیم بە سیدق و ڕاست گوفتاریتان
جە هامسایەگی و هامجەواریتان
ئەهلی مەدینە جە نزاو جە دوور
گرد جە فەرموودەی حەزرەت بین مەسروور.[1]