ئەگەر ناپیاو دوا، تۆ بێدەنگ بە.
هەموو کەسێک بەپێی تەمەن و کەسایەتی، پێگەی تایبەتیی لە کۆمەڵگەدا هەیە، واتە: پێگەی مرۆڤەکان کەم تا زۆر جیاوازی تێدا هەیە، هەر کەس لەگەڵ هاوشانی خۆیدا هەڵسوکەوت دەکات، مەبەست لەوەیە قسە لە قسەی ناکەسدا مەکە چونکە لە پێگەی تۆدا نییە. [1]