ئەم پەندە گەلێک جێگەی بڕوایە، زمانی شیرین پەسەندی خوایە.
ئەو کەسانەی لە کۆمەڵگەدا خۆش گوفتارن، زمانیان سادەیە و هیچ زبرییەک لە قسەکانیاندا نییە، لای خەڵکی و یەزدان خۆشەویستن، مەبەست لە کەسێکە کە گفتولفتی شیرین بێت، لە هەموو جێگەیەک گوێ بۆ قسەی دەگیرێت و کاری بۆ بەڕێ دەکرێت. [1]