دوودی ئاهی سەحەرم ڕووی فەلەکی کردە سەحاب
بە قەرارێ تەمی بەست، ماه و خۆری خستە حیجاب
شەرەری ئاگری غەم بۆچەکی وا خستە دڵم
ڕائیحەی عەتری وەسڵ، نابڕێ لێی بۆنی کەباب!
وام لەناو قولزومی عیشقا بە فەریبی دڵی شووم
دەگەڕێم هائیل و بێخود، بە مەسەل زەرفی حوباب
[1]
دیوانی سالمدیوانی سالم
سالمسالم