سوبحی نەورۆزە، وەختی بەزمی شەراب
الصبوح، الصبوحَ، يا أصحاب!
فەسڵی عەیش و نیشاتە، هەی ئامان!
المدام، المدامَ، يا احباب!
بولبولان مەست و گوڵ قەدەح دەرکەف
پس بنوشید دائما مَیِ ناب
پیری من ئێستە قەد قوبووڵ ناکا
که ببندند میکده به شتاب
ئەی حەریف! هەفتەیێکە ئابی بەهار
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
دەری مەیخانە سەددە، ڕێگە نییە
إفْتَتِح يا مُفَتّحَ الٵبواب!
وەرە سالم لە حاڵەتی عیجزا
همچو حافظ بنوش بادۀ ناب [1]
#دیوانی سالم#
#سالم#