دەور
ئەم دەورە چ دەورێکە کەوان هاتووە بەسەردا
شەکوات لە هەر جێ بێ، هەر ئیمڕۆزە لە فەردا
کەی عادلی تۆ ئاغا، کە لەسەر زوڵم و تەماع بی
بەم خولقەوە تۆش ڕەحم و عەدالەت بە هەدەردا
چی خادیم و فەڕڕاش بێ، وەیا تاژی بکا جل
لێی ڕازی ئەگەر ڕەد لە قسەی ئیبنو حەجەردا
نۆکەر تۆ عەدەب ناسی بەرامبەر بە سەماوەر
بۆ چاکەیە، نەک چاکەیە، وات هاتووە بەسەردا
وەختێ کە شەدە و کورتەک و پانتۆڵەکە کۆن بوو
بۆ ڕۆیین و جێ دێنەوە، تۆش دڵ لەسەفەردا
دێ چەکمە ڕەقێک، پێی بڵێ تۆ کێی و ئەڵێ من
زیاترم لە شەرەف هەر بەسەری شاهی قەجەردا
بۆ تەجرەبە دینارێ، تۆ بۆی فڕێدە نانێ
خۆی داوێتە ناو، گەر بێ لەناو ناری سەقەردا
موحتاجە کە بۆ پارە دێ، بە نییە نییە ڕازی
وەختێ وەریگرت، هەر بە نیەی ئەو لە زەفەردا
تۆ هەر پێی بڵێ وێمدەوە، پێی قەتڵێکی وایە
هەر وەکو ئەبوو لوءلوء، کە بە تیغی لە عومەر دا
هێندە توڕە و دڵ گەرمە، تۆ مەجبوور بە سکوتی
خواخواتە نەچێ ئەو بە حکومەت کە خەبەردا
حاجی و کەسەبە و تاجیرەکە و ساحەبی پارە
لەجیاتی عەتا، سووت و سەلەمیان لە نەزەردا
زاهید تۆ بەیەک ڕکعە و سەد فیکر و خەیاڵات
بۆ دەعوەتی هەق، چۆن تۆ دڵت وا لە حەزەردا
ئەی (فەنایی) تۆ هەرگیز وەکو وان مەبە ئامان
دە هەستە تووڕ هەڵدە، ئەتوش ئەو خولقە لەسەردا. [1]