#میرزای لوڕستانی#

بۊ تا بەرداریش بڎەو ئەی جەوان
ببەریش وە لای خاتۇنی زەمان
جوابش داوە واتش ئەی عەزیز
مەر نەشنەفتەنی جە ئەهل تەمیز
جە ئەوەل زەمان نەی چەرخ کەچ-زەن
زەن ئامان پەی مەرد، مەرد نامان پەی زەن
قۊنات شەندشان هەر دۇ بە فڕین
یاوان بە ئۊتاق ماوای خاتۇ زین
دیشان ها نە وەرم دۇ دیدەی مەستش
نە، نە، دۇ نەرگس خۊمار پەیوەستش
بۊی عەتر و بخۇر مەیۊ نە ماواش
حوبابی وارەن دۇ لیمۊی ساواش
ئەر زەڕێ نەو بۊی مەقام خاتۇن
بەیۊ وە دەماغ مەدهۇشان دۇن
قەسەم بە داوەر سازەندەی سەما
نە گۊڕ و مەزار گشت مەبان ئەحیا
بەرئامان بوار ئەو هەر دۇ لەتیف
واناشان ئەوەل بېسمېللای شەریف
بە ناز و ئېعزاز بەرداشتن خاتۇن
شەقە دان نە بال و چەرخ گەردۇن
بە ئەندەک وەقتێ یاونان بەو جا
هام-جوفتشان کەرد زۊهرە چەنی ماﮪ
ئېم جار بشنەوە تۊ جە زین خەبەر
جە خواب مەستی سەر ئاوەرد وە بەر
وېش دی نە ئاغۇش جەوانێ زەریف
جەوانێ شیرین نازک و لەتیف
سەراسیمە بېیە خاتۇن جە ئی کار
عەجایېب بماند نەی کار و بازار
ئاواز دا وە مەم خاتۇنی دڵبەر
واتش ئەی جەوان جە حاڵ بېخەبەر
مەر حەددت چېشەن داری سەر جە چەند
ئامای بەی ئۊتاق هیچ نامای نە وەند
ئەر ئەمیر زانۊ قەسەم بە دادار
ئەعزای سالمت مەرېزۊ بە دار
مەم چۇن بېدار بی نەو نەغمەی داۇد
نە دەماغش دا بەر ئاما چۇن دۇد
دیش یەک پەریتەن چۇن منای بېگەرد
نېشتەن نە پەهلۇش تاک و تەنیا و فەرد
مەم هەم عەجەب ماند جە کار گەردۇن
نە گەردش چەرخ کار کون فەیەکۇن
واتش ئەی نازدار بینایی چەمان
فریشتەی شەریف نادرەی دەوران
مایەی حەیاتم ڕۊحی ڕەوانم
قۇەتی زەمیر جەسەد و جانم
هەنی هەی کەعبەی قیبلەگای دینم
گوشادی خاتر خار خەمینم
من نە جاگەی وېم نەشیەنم وە بەر
خاس نگاﮪ بکەر باوەر وە مە نزەر
واتش نیشانەی ئۊتاقت چېشەن
پەنەم واچە ڕاست دل وە ئەندېشەن
وات ئۊتاق من دایېم پڕ سازەن
پڕ جە باڵەبان، شاهین و بازەن
تەوېلەی خانان پەڕن جە ئەسپان
نەجدی و مەنجۊلۍ پۊڵەنگی پۊشان
تازی مەرکەبان، ڕاوی، شکاری
ڕازېیان وە ڕەخت ڕېزەی مرواری
[1]