باخچێوە بېگەرد
ئاماڎەکەرڎەی: ئەسعەد ڕەشید
بەشې سەڎ و ششەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی، چی بەشېنە، سەردەمو دۋې پاشایا بە نامەکا نۊشیروانی و حاتەمی تائی نانبڎە و دەسوەڵای مەنوېسۊ کە هامکاتو ژیوای زارۊڵەیی محەمەڎی بیېنې، ماچۊ چا سەردەمەنە بې، نۊشیروان و حاتەم تەختو تاراجشا پېچیاوە. حاتەمی تائی پاشێوە دەسوەڵای نانبڎە، نۊشیروانیچ پاشایێ عادل و داڎپەروەر، کە نامۍ هەردویشان دلۍ تاریخینە بە خاسە تۊمار کریێنە.
چەو دەم نەوشیروان، جە تەختی شاهیی
ئەو چەنی حاتەم، مەنشووری نامیی
پەڕاگەندە بیی، هەردوو بەختشان
فەلەک، تاراج دا، تاج و تەختشان
چوون ئەبوتالیب، سەرداری سەروەر
مەحزی وەسیەت، فەرموودەی پدەر
داییم محەمەد، نەوازش مەکەرد
هەر وە دیدەی ئەو، سەوگەندش مەوەرد
نمەکەرد قبووڵ، ساتێ فیراقش
داییم مەبۊسا، دوو ئەبرۊی تاقش
شەوان، جای خاوش، هەر جە لای وېش بې
چوون جە دوشمنان، دڵ وە ئەندېش بې
وەقتی تەناول، نان، هەم چەنی وېش
داییم تەعامات، لەزیز مەدا پېش
چوون جە ئەهل و بەیت، تەجروبە کەرڎەن
هەر وەقت، چەنی ئەو تەعام مەوەردەن
مەبی، وە سەڎ ڕەنگ، تەعمەی گووناوگوون
وېشان سېر مەوەرد، تەعام، هەر ئەفزوون
ئەگەر، وە بې ئەو تەعام، مەوەردەن
جە گرسنەنگی، زوعف، مەکەرڎەن
تەعام، فراوان، ماوەردەن تاهیر
تا دەس مەوەردەن، مەیاوا، ئاخیر
چوون ئەبوتالیب، مەشناسا، واتش:
داییم، ئاگابان، جە موعجیزاتش
دەرەجەی نبوەت، بەعد نە بەعسەت
ئیلتیماس کەرد، جە ئەمری حەزرەت
خولاسە، ئەو سەوڵ (جەنەتولمەئوا)
تا، سنعش، وە ساڵ، دواڼزە، یاوا.[1]