بەخت ڕەشم، بچمە دزی ئەبێتە مانگەشەو.
هەندێک کەس لە کۆمەڵگەدا زۆر شارزایی لە ئیش و کاردا نییە بەڵام دەست بۆ هەموو ئیش و کارێک دەبات، لەپێناوی ئەوەی قازانجێک بکات، کاتێک لە کارەکەدا سەرکەوتوونابێت، دەڵێت: بەختم نەیکرد، ناڵێت بۆخۆم شارەزاییم کەم بوو. بەکوورتی لە کۆمەڵگەدا دەوترێ: کە بەخت نەیکرد هەر کارێک بکەی زەرەر ئەکەی. [1]