باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ دوەسەڎ و ویس و حۆتەمە
حەزرەت پەرساش جە جوبرەئیلی کە لای ڕاسو حەزرەتو ئاڎەمی دەربی بۊن وەشەن، بەڵام لای چەپش بۊن گولەن؟، جوابش داوەو فەرماواش: لای ڕاسو ئاڎەمی بەهەشتیەکېنۍ کە بۊن وەشېنۍ، بەڵام لای چەپش ئەهلو جەحەڼەمینۍ و بۊن گوڵېنۍ.
جوبرەئیل عەرز کەرد واتش: یاخاتەم
ئەو دەربی بو خوش لای ڕاسی ئاڎەم
هەر جە ڕووی ئەزەل نوور پېدا وەشتەن
قەریب وە ڕېزوان ڕەوزەی بەهەشتەن
ئەرواحی پاکان ئەولاڎی ئاڎەم
سەعادەت مەندان موبارەک قەدەم
یەکسەر بە واردا مەکەران گوزەر
مەشان وە بەهەشت وە بۍ دەردیسەر
جەو بۊنە ئاڎەم ڕاهیی و خەندانەن
خەندەش جە شاڎیی ئەو فەرزەندانەن
ئەو دەربی بەڎ بۊ، لای یەساری ئەو
ڕاگەی دوزەخەن چوون زوڵماتی شەو
ئەرواحی خەبیس ئەشقیای بەڎخۊ
ئەو جاگە یەکسەر بەدوزەخ مەشۊ
ئاڎەم پەی ئەوان خاتر مەحزوونەن
جەرگش چوون بریان دەروون پەڕ هوونەن
زومرەی قودسییان موکەرەم یەکسەر
ئامان وە پېشواز شای خەیرولبەشەر
ماه خور چەنی بەرجەسی بەهرام
بۊساشان ڕیکاب شای خەیرولئەنام
عەتارد ڕەقەم وېش کەرد فەرامۊش
حەلقەی غوڵامیش دەرسات کەرد نە گۊش
سەبعە سەییارە سورەیا و زوحەل
بین بە پایەنداز موستەفای مورسەل
شیعری یەمانی چوون شوعەرای تەڕدەست
جە کیتابچەی مەدح ئینشای نەعتش بەست
غەرەز جە سەدتاق گەردوون دنیا
کوسی ڕیسالەت ئەحمەدی ژنیا.[1]