دوعای نابەهەق، سەر بەساحێبیەتی.
دوعا: نزا، کەسە ئیماندارەکان باوەڕیان بەو ئەفسانەیە هەیە کە نزا لە یەکێک بکەن، دواتر خودا ڕەزامەندی لەسەر نزاکەیان دەدات و بەهۆیەوە کەسە تووشی سزای دەبێت، پەندەکە واتە: یەکێک بەناهەق نزا لە یەکێکی تر باکا، خراپی نزاکە بەسەر خۆیدا دەشکێتەوە و خۆی سزا وەردەگرێت. [1]