سوار کەر بێت عەیبە، دابەزینی دوو عەیبە.
لە ژیانی ڕاستەقینەدا سواربوونی کەر هیچ عەیبە و نەنگییەکی تێدا نییە، لێرەدا مەبەست لە کەر نییە بەڵکوو مەبەست لە ئیش و کارە کە مرۆڤ چۆن هەڵسوکەوتی لەگەڵ بکات. واتە: ئەگەر چوویتە ناو ئیش و کارێکەوە، باش شارەزا نەبیت عەیبە، بەڵام ئەگەر دەستهەڵگریت و بکشێیتەوە، دوو جار عەیبە.[1]