هەر کەس لە چاو نەترسێ، لە خواش ناترسێ.
لە کۆمەڵگەدا باوەڕێک هەیە کە پێی وایە دەشێت هەندێک مرۆڤ چاوی پیس بێت، واتە: چاویان بەخۆشیی و باشیی کەس هەڵنەیەت و ئیرەی بەرن. مەبەست لە کەسی چاوپیسە، کە چاو بە هەر شتێکەوە بکات، تێکی دەدات، یان چاو لە هەر کەسێکەوە بدات، تووشی زیانی دەکات. [1]