شوکرانە

سەنا بۆ «الله» خودای میهرەبان
لە دین و دنیا ڕەحیم و ڕەحمان
لە حاندی حەمدی زمانم لاڵە
باقی هەر ئەوە و باقی بەتاڵە
خوای سەما و زەوی بەرز و نەوییە
نەدیو و دیمەن پاکی ئی وییە
فەلەک و مەلەک، مانگ و ڕۆژ و شەو
مەخلووقاتی دی کێ خولقاندی؟ ئەو!
هەور و بارانە، ئاو و خاک و با
چۆن خەلق دەبوون ئەمری ئەو نەبا
لە خەلقی ئادەم عەقڵ داماوە
ئەندێشە ماندوو، فیکر وەستاوە
دوو چاو و دوو گوێ، دوو دەست و دوو پێ
بە بێ تەفاوەت، کێ وەک کێ دەچێ
بە شکڵ و دەنگ و ڕەنگ و خوڵق و خوو
کێت دی وەکوو یەک؟ کێت دی وەکێ چوو؟
بە شەو دیمەنی مانگ و ئەستێرە
بە عەرز و توولی کانی و ئەستێرە
کانی بچووکە ئەگەر دەریایە
قیاسی ئەویش وەکوو ئەم وایە
بەڵام دەبینی ئەرز و ئاسمان
دەشتە پانەکان، کێوە بەرزەکان
هەرچی مەوجوودی دیارە لێتەوە
لە نیسکی چاودا جێی دەبێتەوە
شوکرانەی باری قەت نابێ تەواو
شەواوێ بگرە بە فرمێسکی چاو
فەسڵی بەهارێ باغان دەکا خۆش
گوڵت دەداتێ بە باوەش و کۆش
کارگ، کوڕادە، کشنگر و ڕێواس
قەیسی، بەڵاڵووک، هەڵووچە، گێلاس
دار و دەوەن و چڕ و کەژ و کێو
بووکی ڕازاوەن، بزە لە سەر لێو
خونچە دەخاتە نەشە و گەشە و گوڵ
بولبول دەکاتە دڵێک و سەد کوڵ
شەماڵ ساف دەکا هەوای دەرەوە
کانی ڕوون دەکا، ئاو ڕوونکەرەوە
هاوینێ دێنێ دوای فەسڵی بەهار
پڕن لە نیعمەت دەشت و زەوی و زار
هەرچی پێت بوێ خوا پێتی داوە
دێنە بەر دەستت لەو خاک و ئاوە
نایەتە ئەژمار ئەو خێر و بێرە
نە خۆ ماندوو کە نە بیئەژمێرە
لێشاوی نیعمەت نە سەرە و نە بن
چی نەفست بیوێ و «تلذالاعين»
پاییزێ حاسڵ هەمووی دەگاتێ
زەکات یەکێکە لە واجباتێ
بیدە و خەرجی کە و پێی بچۆ مەکە
ئەگەر هاتیەوە خراپەی مەکە
هەر لە بەر خودای بچۆ زیارەت
دەخیل سەد دەخیل نەکەی تجارەت
لێت پووچەڵ دەبێ وەک بنێشتی جوو
تەماشا دەکەی دین و دنیات چوو
ئەوجار زستان دێ دوای فەسڵی پاییز
سەرما و کڕێوە و با، بە ویزەویز
دە کورسی بخزێ هەتا نەورۆزێ
سەفەران مەکە، لێ مەدە پۆزێ
لە چەقەخانان درۆ بە تێڕە
گوێی بۆ شل مەکە، نوێژان وەگێڕە
ئەگەر ئازا بی هەلی شەو نوێژە
لە دەستی مەدە شەوگار درێژە

سەچاوە: #دیوانی حەقیقی#
هۆزانەوان: عەباسی #حەقیقی# [1] [2]