تێهەڵکێشی شێعری حافزی شیرازی
سۆزەی بەیان بنێرە بۆ یارم ئەو پەیامە
«اني رايت دهرا من هجرک القيامة»
دڵ ئیمتیحانی داوە سووتا بە ناری عیشقت
من جرب المجرب حلت بهِ الندامة
چاوم لە دەردی دووری چاو پڕ لە ئەشکم ئەمما
ليس المدموع عيني هذا لنا العلامة
نووکی موژەی بە خوێنم نووسی لە لاپەڕەی دڵ
في بعدها عذاب في قربها الندامة
نەمبیستووە بە عومرم عیشقی بە بێ نەدامەت
والله ما راينا حبا بلا ملامة
یارم لە نیوەشەودا ڕووبەندی ڕووی وەلا دا
کالشمس في ضحاها تطلع من الغامة
وەک حافزی حەقیقی تینووی قومێ شەڕابە
حتی يذوق منه کاسا من الکرامة
سەچاوە: #دیوانی حەقیقی#
هۆزانەوان: عەباسی #حەقیقی# [1] [2]