وێنەکەم هەڵبگرە کوردە، با ببێ بۆ یادگار
با بمێنێ یادگارم، پاشی خۆم بۆ رۆژگار
کوردە ئەم سەرمە سەرێکە! پڕ لە سەودای نیشتمان
چاوەکانم بۆ کزیی کوردانە ئەشکی دێتە خوار
ئەم دەمەم هەر ئەو دەمەس، هاواری هۆزم پێ ئەکرد
گوێم هەر ئەو دوو گوێیەیە، ئەیبیست سەدای گریان و زار
دەستەکانم هەر بە ئاﮪ و ناڵەوە ئەمدان لە یەک
گەﮪ لە تەپڵی سەرمەدان و گاهێ سینەی پڕ جەخار
پەنجەکەم ئەو پەنجەیە، کاتێ کە پێنووسی ئەگرت
شێعری کوردیم پێ ئەنووسی، هەر لە یەک هەر تا هەزار
دڵ هەر ئەو دەنکاڵە گۆشتەس دایما پڕ بوو لە زوخ
جەرگەکەم چەشنی کەبابە بۆ کزیی کوردی هەژار
لاقەکانم هەڵگری لاشەی زەبوون و پڕخەمم
یا بە شوێن نانا ئەڕۆیین، یا لە دەست دوژمن فیرار
«قانعا» ئەم دەردیسەریە هەر بە تەنیا تۆ نەبووی
ئیشی هەروا داخ و دەردە، چەرخی کۆنەی ڕۆژگار
پەرتووک: #گوڵاڵەی مەریوان#
هۆزانەوان: #قانع# [1]