عنوان: ایین
یارسانیارسان (کاکایی) در کوردستان و اثار تاریخی اش 05
نویسندە:
سارا سردارسارا سردار
اعتقادات یارسانها
دین یارسان فلسفە و دیدگاه مخصوص خودش را دارد، پیروان این دین بە خدای یگانە اعتقاد دارند و کتاب مقدس هم دارند. بە عقیدەی یارسانها دین انها همیشەای و جاویدان است، برای همین است کە بە اخرین مرحلەی تصوف و صوفیگری رسیدەاست.
انسان دوستی، اشتی و احترام بە دینهای دیگر از اصول اساسی این دین است.انها بە تناسخ ارواح (تولد دوبارە پس از مرگ) اعتقاد دارند، نماز و روزە دو اصول مهم این دین است کە از اهمیت خاصی برخوردار است.هر هفتە در شبهای پنج شنبە پیروان این دین در مکانهایی همانند مسجد کە مکانی برای اجتماع و انجام فرایز دینی پیروان یارسان است بە اسم (
جم خانەجم خانە)
جمعجمع میشوند، و همچنین هر اهل یارسان باید سالی سە روز در روزهای مشخص در فصل زمستان روزە بگیرد و روز چهار مراسم عید انها شروع میشود. در این دین می خوردن حرام نیست مگراینکە در خوردن می زیادەروی بشود کە در ان حالت گناه محسوب میشود. ازدواج مجدد (در صورتی کە همسر زندە و در قید حیات باشد) در این دین امکان ندارد و اگر کسی این کار را انجام دهد از دین طرد میشود و مشرک است.
مکانهای مقدس یارسانها
بە مکان مقدسی کە پیروان دین یارسان را در خود جای دادە و انها را جمع میکند (جم خان) گفتە میشود کە بە منظور اجتماع، باورداران این دین برای انجام فرایز دینی و انجام کارهای خیر و مراسم ختم و عزاداری در این مکان حضور میابند، بە مراسم دینی یارسانها (جمع) جم گفتە میشود کە بە معنای اجتماع و گردهم ایی میاید کە همەی شبهای پنجشنبە در جم خانەها انجام میپذیرد.
جشن و اعیاد یارسانها
جشن قولطاس
بزرگترین و مهمترین جشن یارسانها، جشن قولطاس یا جشن یاران است.این جشن هر سال در ابتدای فصل زمستان بە مدت سە روز شروع میشود و در این سە روز پیروان یارسان روزە میگیرند و در روز چهارم جشن انها شروع میشود.
تاریج این جشن بە زمان
سلطان سهاکسلطان سهاک برمیگردد، وقتی کە جمعی از یاران سلطان بە مدت سە روز در برف عاصی شدە و پس از مدتی نجات پیدا میکنند. در این جشن یارسانها لە مکان مقدسشان (جم خانە)، جمع میشوند و روزەدارها با خوردن برنج و خروس و انار جشن میگیرند.
جشن خاوندکار
جشن خاوندکار،یان جشن مرنو، یکی دیگر از اعیاد مخصوص و مهم یارسانها است کە تنها در میان یارسانی
شرق کوردستانشرق کوردستان انجام دادە میشود.
خاوندکار همانند جشن پیروزی نوور بر تاریکی و نقطەی تحول و اساس پیدایش افکار همکاری و معرفی یاران سلطان سهاک است. کلمەی خاوند بە زبان کوردی بە معنی مالک و خدای یگانە میاید و منظور از این کلمە ساحب همەی کائنات است.
داستان مرنو: این نام از دو کلمە متشکل شدە است کە مەر بە لهجەی
هورامیهورامی بە معنای غار میاید و نو بە معنی نو و تازە. وقتی کە سلطان سهاک کە از همان کودکی شخصیتی متفاوت و الهی داشتە، از طرف نزدیکان و اغایان منطقەاشان دچار دشمنی و ضدیت میشود، روستای خود را ترک کردە و بە سمت منطقەی
اوراماناتاورامانات در شرق کوردستان میرود، اما در هامان نزدیکیهای هورامانات در کوه
دالاهودالاهو و قلەی شنروە، از طرف سپاهیان چیچک دچار حملە میشوند، برای همین سلطان سهاک و یارانش بە غاری پناه می برند بە اسم غار مرنو کە بحدا بە دلیل بارش زیاد برف راهشان مسدود میشود و این اتفاق باعث میشود سلتان سهاک و یارانش از دست سپاهیان چیچک در امان بمانند.
[1]