عنوان: کوردستان آخرین و بهترین امید آمریکا در خاورمیانه است
ترجمه از انگلیسی: شهرام میرزایی
تاریخ انتشار: #21-11-2021#
مقاله‌ای که در پی می‌آید ترجمه و اقتباسی از مقاله Kurdistan is America’s Last, Best Hope in the Middle East به قلم بن سگال می‌باشد که در اینترنشنال پولسی دیجست منتشر شده است.
دو زن در لبه یک صخره ایستاده‌اند و لباس‌های مندرس نظامی پوشیده‌اند. نیروهای شبه‌نظامی مورد حمایت ترکیه که در شمال سوریه مستقر شده‌اند، آنها را به اسارت درآورده‌اند. یکی از آنان را بلافاصله به رگبار می‌بندند و زن دیگر را نیز در حالی که از صخره‌ها به پائین پرتاب می‌کنند، گلوله باران می‌کنند. این تصویری از سال 2018 است و نسل کشی وحشیانه کوردها همچنان ادامه دارد.
35 میلیون کورد در سرزمینی بنام کوردستان زندگی می‌کنند، ملتی که محل سکونت دائمی آنها در میان ایران، سوریه، ترکیه و عراق تجزیه شده است. کوردها بزرگترین گروه ملی در جهان می‌باشند که هنوز بدون دولت هستند. بعد از جنگ جهانی دوم، بریتانیایی‌ها به کوردها قول دادند که به آرزوی دیرینه‌شان یعنی استقلال کوردستان خواهند رسید، درست مانند یهودیان. اما امروز در منطقه‌ای که کشور اسرائیل، آینده و امنیت یهودیان را تضمین کرده، کوردها همچنان از خشونت‌های قومی، منطقه‌ای و بی‌پایان رنج می‌برند. ایالات متحده باید یک اجماع بین‌المللی برای حمایت از استقلال مسالمت آمیز کوردستان از عراق را ایجاد کند چرا که هم یک الزام اخلاقی مطلق است و هم مزایای حمایت از شکل گیری یک دولت کوردی بسیار زیاد می‌باشد.
نیروهای پیشمرگه بیش از سه دهه است که در دوستی و اتحاد با آمریکا راسخ و ثابت قدم بوده‌اند. نیروهای پیشمرگه در جنگ علیه صدام حسین، القاعده و نیزدر شکست و عقب راندن داعش، به آمریکا کمک کردند. همچنین در حالیکه عراق در آتش جنگ داخلی می‌سوزد و اعراب شیعه و سنی به جان هم افتاده‌اند، اقلیم کوردستان توانسته به عنوان یک مرکز اقتصادی باثبات و امن جایگاه خود را در منطقه تثبیت کند و آغوشش را بروی تکنولوژی‌های مدرن و سرمایه گذاری خارجی باز گذاشته است. در واقع ماهیت حکومت کوردی بر حول محور سکولاریسم، تساهل و همزیستی مسالمت‌آمیز با سایر گروه‌های اتنیکی تعریف شده است. هویت مستقل، دولت و اقتصاد لیبرال و همچنین قدرت نظامی آنها، حکومت کوردستان را به کاندید اصلی حمایت‌های ایالات متحده آمریکا بدل کرده است.
همانگونه که ایالات متحده تاریخی غرورآفرین در حمایت از موجودیت و حقوق اسرائیل دارد، کوردستان نیز می تواند نشان دهنده موفقیت پایدار ایالات متحده در خاورمیانه باشد. اگر ایالات متحده و متحدانش برای حمایت از رشد ملی کوردستان گام بردارند بی‌شک این مردمان می‌توانند برای نسل‌ها شاهد شکوفایی و ترقی کشورشان باشند. حمایت از دولت کوردی می تواند چندین متحد ایالات متحده در خاورمیانه را به یک شریک تجاری ارزشمند و هدف برای سرمایه گذاری تبدیل کند. یک ارتش کورد که توسط ایالات متحده آموزش دیده و تجهیز شده باشد، می تواند در عملیات مشترک ضد تروریسم عمل کند و از ظهور مجدد داعش جلوگیری کند. دسترسی کوردستان به نفت و سرمایه فکری، ایجاد دولت مستقل کوردی را به یک اقدام منطقی و مقرون به صرفه تبدیل می کند.
از منظر اخلاقی، رهبری اجماع بین‌المللی برای تشکیل کشور مستقل کوردستان می‌تواند جان صدها هزار انسان را نجات دهد. همانگونه که تاریخ به ما هشدار می‌دهد، صدام حسین در دهه 1980 میلادی در کوردستان عراق دست به ژنوساید زد بیش از 187 هزار کورد را به قتل رساند و صدها روستای کوردستان را نیز با خاک یکسان نمود. استفاده گسترده صدام از سلاح‌های شیمیایی، علمیات انفال را به یکی از بدترین نسل کشی‌های جهان پس از کشتار یهودیان بدستا آلمان نازی تبدیل کرد. نباید اینگونه اندیشید که تسامح کردها و اعراب غیرممکن باشد بلکه باید به یاد داشت جوامعی که تنها بر اساس مدارا بنا شده‌اند، همیشه در معرض خطر خواهند بود. تشکیل کشور مستقل کوردستان با مرزهای رسمی و ارتش ملی، کوردها را قادر می‌سازد تا جامعه‌ای بسازند که در آن امنیت، ثبات و آزادی‌های بنیادی تضمین شده باشند، نه اینکه به آنها بخشیده شود.
ترکیه مانع اصلی تشکیل دولت کوردستان است. ترکیه و شبه‌نظامیان اسلام‌گرای مورد حمایتش هر روز به جنایات گسترده علیه کوردها ادامه می‌دهند. ایالات متحده باید به جای ترکیه که از تروریست‌ها حمایت می‌کند و علیه بشریت مرتکب جنایات می شود، از خواست و حق متحدان کوردش در تاسیس یک کشور مستقل حمایت کند، ملتی که عزم خود برای اتحاد با آمریکا به اثبات رسانده. البته با گذشت زمان، مزایای روابط آمریکا با یک دولت کورد وفادار از ترکیه متزلزل و ضدبشری، فراتر خواهد رفت.
کوردها به تنهایی نمی‌توانند کشور و دولت خود را بنا نهند. ایالات متحده تنها کشوری است که دارای توانایی‌های رهبری، اراده نظامی و روابط تاریخی برای حمایت از دولتی است که کوردها به شدت به آن نیاز داشته و سزاوار آن هستند. نباید به ترکیه اجازه داد که به طور مداوم قوانین بین‌المللی و هنجارهای ناتو را بدون هیچ گونه سوال یا بازخواستی زیر پا بگذارد. اگر ایالات متحده نتواند در این مورد اقدامی کند، باید سهمی از مسئولیت هر قتل و جنایتی که علیه شرکای همیشه وفادار کوردش روی می‌دهد، به عهده بگیرد. اگر پاداش وفاداری و تعهد کوردها، دوگانگی مداوم و غیرمتعهد ما باشد، چه پیامی برای متحدان خود ارسال می کنیم؟ در واقع هزینه‌های فاصله گیری سایر کشورهای خاورمیانه از ما به هیچ وجه با هزینه تداوم نسل کشی و خیانت علیه کوردها، قابل مقایسه نیست. یک دولت کوردی برای میلیون‌ها انسان آسیب‌پذیر پناهگاهی ایمن خواهد بود که همزمان فرصت‌های چشمگیر اقتصادی را نیز برای آنان مهیا می‌سازد. در پایان باید یادآور شوم که ایالات متحده باید وظیفه خود را در تشکیل یک کوردستان مستقل که در آزادی و رفاه می درخشد انجام دهد، قبل از اینکه خیلی دیر شود. [1]