Rahman Gerdene, 1900’lü yılların başlarında Rojhılat’ın Bane kentinde kar-kış demeden insanların yardımına koştu. Bölgede “Kardan Adam” diye bilinen Gerdene’nin anısı, yaşadığı köyde dikilen heykeli ile yaşatılıyor.
Halk içerisinde Mame Rehe (Rahman Amca) veya “Kardan Adam” diye tanınan Rahman Gerdene, 1900’lı yılların başlarında Bane’de cesareti ve yadımseverliği ile nam saldı.
Bane’li aktivistler, Aşti Kültür Merkezi ile birlikte Gerdene’nin anısını yaşatmak için yaşamını sürdürdüğü Sinc köyünde heykelini yaptırdı.
Bane Aşti Kültür Merkezi üyesi Mansu Eminnejad, “Kültür merkezi olarak gençlerimizin, bizden sonraki nesillerin bu bölgede yaşayan değerli şahsiyetleri tanımalarını amaçladık. Bu nedenle onları uyutacak hikayeler yerine, uyanmalarını sağlayacak gerçek hikayelerin mirasını tanıtmak istedik” dedi.
Rahman Gerdene, 1900 ile 1950 yılları arasında Bane ile Saqiz arasında yolculuk yapan ve mahsur kalan insanların yardımına koşmak için Sunc köyünde bir ekip kurdu. Gerdane, kar-kış demeden insanların yardımına yetişti.
Torunu Abdullah Kelixan, “O zamanlar Bane ile Saqiz arasında araç yolu yoktu. Patikalar vardı. İnsanlar çoğu zaman karda yollarını kaybederdi. O, patika boyunca 50—100 metre ara ile direkler diker ve insanlara yol gösterirdi. Çevre köylerde kendisi gibi güçlü adamlardan oluşan bir ekip kurdu. Sürekli heybesinde ekmek, yağ, hurma taşır, yolda kalanlara yardım ederdi” diye belirtti.
Rahman Gerdene’nin cesaret ve fedakarlığını anlatan hikayeler hala bölge halkının dilinde dolaşıyor. Ancak “Kardan Adam” lakabını almasına neden olan hikayesi ise diğerlerinden farklı.
Sinc köyü sakinlerinden Mardin Halili, bu hikayeyi şöyle anlattı:
“Mame Rehe ve arkadaşları bir gün yine Saqiz tarafında karda insanların yardımına giderken atı donarak ölüyor. O atı sırtına alıp köye getiriyor. Arkadaşları ölü atı neden taşıdığını soruyor. O da ‘ben işimi yarıda bırakmam’ diyor.”
Rahman Gerdene 1877’de Kelixan köyünde doğdu. Daha sonra komşu Sinc köyüne yerleşen Gerdene, 1959 yılında 82 yaşındayken hayata veda etti.[1]