Baban Kirkuki (1974) groeide op in Kirkuk, waar hij Arabische taal- en letterkunde studeerde. Op zestienjarige leeftijd begon hij met het schrijven van poëzie. In 1999 vluchtte hij richting Duitsland, maar belandde in Nederland. Hij debuteerde in 2006 met de in eigen beheer uitgegeven bundel Op weg naar Ararat. In 2009 en 2011 verschenen bij uitgeverij P de bundels Lontananza en Territorium. Op zijn eerste drie bundels staat alleen de naam Baban (zijn echte naam is Ali Baban). Op zijn vierde bundel Licht onbekend (2013) stond voor het eerst zijn schrijversnaam Baban Kirkuki, als eerbetoon aan zijn Iraakse geboorteplaats Kirkuk. In 2011 ontving Kirkuki van de gemeente Utrecht het C.C.S. Crone-stipendium. De jury zei te zijn getroffen door de urgentie en het politieke engagement van het werk van de Iraaks-Koerdische dichter. Kirkuki is lid van het Utrechts Dichtersgilde dat in 2009 werd opgericht rond Ingmar Heytze en waar onder andere Alexis de Roode, Ruben van Gogh, Anne Broeksma en Peter Drehmans deel van uitmaken.