Ամարիկե Սարդար (Ամարիկ Դավրեշի Սարդարյան, փետրվարի 8, 1935, Սիփան, Հայաստան - 2018), քուրդ գրող, արձակագիր, հրապարակախոս, թարգմանիչ, գրաքննադատ, հասարակական գործիչ։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1992)[1]։ Հայաստանի վաստակավոր լրագրող։
$Կենսագրություն$
Ամարիկե Սարդարը ծնվել է 1935 թվականի փետրվարի 8-ին, Արագածի շրջանի Սիփան գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Արագածոտնի մարզ)։ Ավարտել է Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի պատմաբանասիրական ֆակուլտետը։ Աշխատել է հայպետռադիոյի քրդական հաղորդումների բաժնում։ Եղել է «Ռյա թազա» թերթի գլխավոր խմբագիր, Հայաստանի քուրդ մտավորականության խորհրդի վարչության նախագահ, Հայաստանի ժուռնալիստների միության անդամ (1965)։ Ստեղծագործել է քրդերեն։ Նրա որոշ պատմվածքներ տեղ են գտել քրդերեն լեզվի դասագրքերում։ Նրա պատմվածքները տպագրվել են քուրդ գրողների «Նոր գարուն» տարեգրքի բոլոր համարներում։ Սարդարը թարգմանել է հայ, ռուս, եվրոպացի գրողների պատմվածքներ, որոնք տպագրվել են «Ռյա թազա» թերթում։ 11 գրքի հեղինակ է[1]։ Թողարկել է անձնական կայք քրդերեն ու ռուսերեն լեզուներով, Թուրքիայում քրդերեն են վերահրատարակվել են նրա առաջին երեք ժողովածուները։ Սարդարի պատմվածքները ներառվել են քրդերենի դասագրքերում, թարգմանվել են հայերեն, ռուսերեն, ֆրանսերեն, արաբերեն, պարսկերեն, թուրքերեն լեզուներով։ Նրա մասին գրել են Հայաստանի, Ռուսաստանի, Ֆրանսիայի, Թուրքիայի, Իրանի, Իրաքի թերթերը[2]։
Մահացել է 2018 թվականի փետրվարին։
$Անդամակցություն$
Հայաստանի ժուռնալիստների միության անդամ, 1965
Հայաստանի գրողների միության անդամ, 1992
Պեն-Քուրդ միջազգային ակումբի անդամ
$Ստեղծագործություններ$
$Երկեր$
Կարոտ (հուշեր, քրդերեն), Երևան, 2014։
Այդ գիշեր (պատմվածքեր, վիպակներ, ռուսերեն), Երևան, 2013
Ընտրանի (քրդերեն), Երևան, 2011։
Մինչև ե՞րբ (ռուսերեն), Երևան, 2007։
Մոր ձեռքը, Երևան, 1974։
$Թարգմանություններ (հայերենից)$
Ավետիք Իսահակյան (Ժողովածու), Երևան, 1977։
Հովհաննես Թումանյան, Հատընտիր, Երևան, 1970։
Հրաչյա Քոչար, Կարոտ, Երևան, 1972։
$Պարգևներ$
Քեմբրիջի համալսարանի կենսագրությունների կենտրոնի «Աշխարհի առաջատար պրոֆեսիոնալի» կոչում, 2009
ՀԽՍՀ վաստակավոր լրագրող, 1986
ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգիր
[1]