Միքայելե Ռաշիդ (Միքայիլ Ռաշիդի Հայդոյան), (նոյեմբերի 18, 1925, Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - 1985), քուրդ բանաստեղծ, թարգմանիչ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1958 թվականից։
$Կենսագրություն$
Միքայելե Ռաշիդը ծնվել է 1925 թվականի նոյեմբերի 18-ին, Թիֆլիսում։ 1948 թվականին ավարտել է Երևանի հայկական մանկավարժական ուսումնարանը։ 1948-1950 թվականներին սովորել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետում։ Երրորդ կուրսից մեկնել է Մոսկվա, որտեղ սովորել և 1954 թվականին ավարտել է Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտը։ 1954 թվականին աշխատել է «Աշտարակի կոլխոզնիկ» շրջանային թերթում, 1955-1961 թվականներին՝ «Ռյա թազա» քրդերեն թերթում, 1961 թվականից ՀԽՍՀ նախարարների խորհրդի հեռուստատեսության և ռադիոյի պետական կոմիտեի քրդական հաղորդումների խմբագրությունում եղել է թարգմանիչ։ Նրա առաջին բանաստեղծությունը տպագրվել է 1946 թվականին «Գրական թերթ»-ում։
Ստեղծագործել է քրդերեն և հայերեն։ Քրդերեն լույս են տեսել նրա «Իմ սիրտը» (Երևան, 1960), «Իմ փիսիկը» (Երևան, 1965), «Ժամանակ» (Երևան, 1966), «Արև» (Երևան, 1970), «Պատուհան» (Երևան, 1974), «Մտորումներ» (Երևան, 1978): Ռուսերեն լույս են տեսել՝ «Հայրենի ճամփաներով» (Մոսկվա, 1960), «Հրաշք» (Մոսկվա, 1976) գրքերը։ Միքայելե Ռաշիդի և Սահիդե Իբոյի թարգմանությամբ (հայերենից) քրդերեն լույս է տեսել Եղիշե Չարենցի «Լենինն ու Ալին» (Երևան, 1957): Միքայելե Ռաշիդը թարգմանել է նաև «Ավետիք Իսահակյանի լիրիկան» (Երևան, 1977):
$Երկեր$
Հայրենի ճամփաներով, Երևան, Հայպետհրատ, 1958։
Խիղճ (բանաստեղծություններ), 1984։
Окно (Стихи; Пер. с курд.), 1985.
В дороге (Стихи), 1985.
[1]