سێر نهار خواردۊم و دوو خەسێگیش وە بانێ. سات دوێ نیمەڕوو کڵاس ئەندیشەێ ئسڵامی داشتیم. ئەمان م فرەتر لە ئەوە خەوم هاتیاد ک بچمە سەر کڵاس مەلاێگ فرەوڕا و گووش وە قسەگانێ بێیەم. وە گەرد خوەم وەتم بیلا بچمه ناو مەچد زانستگا و بگرم ساتێ بخەفم. هەر چەن هەمیشە لە ئەورە بوو جووراو هاتیاد و دەنگەدەنگیش فرە بی ئەمان چارەێگ تر نێیاشتم. هەر لە ناو ئی فکر و خێیاڵە بیم، دیم دۊەتێگ ک د گلە نهار وە دەسێیه و بی، وەره و پیم هات و وەت:
– بوەخشی تۊەنید بچیدە ناو سڵف و ئەڕام د گلە کەمچگ باری؟
هەر یە شنەفتم ڕپەڕپ نیشتە ناو سینەم، دنیا لە وەر چەوەیلم تیەریکه و بی. دەنگ نەکردم. وە تن هەڵگەردیامه و چیمە ناو سڵف. م یەکێگ لە ئه و هەمگه کوڕە بیم ک لە دەر سڵف کوڕانەێ زانستگا هاتیانە دەیشت. ئەڕا وەره و م هات؟ ئەڕا چە لە م توواس کەمچگ ئەڕاێ بارم؟
د گلە لە کارگەرەگان سڵف هەمیشە وە چەرخه و گەردیانە ناو سڵف. سینیەگان هێز دیان، کەمچگ و چنگاڵەگەێ خستیانە ناو سەوەتەێگ، لەوەلا سینیەگان چنیانە ناو چەرخ و هەگ چەرخ پڕ بیاد بردیانەێ ک بشورنان. م جارجارێگ خوەم سینیەگەم هێز دیام و بردیامەێ و لە دەروەچ زەرفشوورخانە دیامەێ دەس زەرفشوور سڵف. خاسی لە ئێرە بی ک ئیمڕوو تەمەڵی نەیشتۊد ئی کارە بکەم.
ئیمڕوو لە ئه و ڕووژەیلە بی ک تەختەخوانێ ک هەمێشە لە بانێ نان خواردیام پڕ بی و ناچار لە شوونێگ تر نیشتۊم و دۊز نیەزانستیام کوورە بی. هەگ ڕەسیمە ئه و هنازە نووڕستمە بان تەختەخوان دیم هۊچ لە بانێ نەۊ. ناو دڵم چیە خوار. نووڕستمە یەێ ڕز ئەولاتر چەوم کەفتە سینیەگە ک لە تێ نان خواردۊم. وەره و پێ دەویم. یانزەمەلۊچگ وە شوون خوەێ بی. هناسێگ وە ئاسوودەگی کیشام و هێزێ دام.
نەخش یانزه گلە پەلەوەر وە بان دەسەێ بی و لە مناڵی ناوێ ناۊمە یانزەمەلۊچگ. کەس نەبایەس نان وە یانزەمەلۊچگه و بخواردیاد و منیش بێجگە یانزەمەلۊچگ وە هۊچ کەمچگێگ نان نیەخواردیام. لە ناو کەمچگەگان تەک بی و هەر ئی یەێ گلە لە لێ داشتیم. هناێگ لە زانستگا قەبوول بۊم داڵگم ناۊدەێ ناو ساکەگەم و وە گەرد خوەم هاوردۊمەێ. هەگ چیامە سڵف یانزەمەلۊچگ بردیام و لە کەمچگەیل ئەورە نان نیەخواردیام.
ئەگەر دەمێگ دێرتر بڕەسیام کارگەر سڵف یانزەمەلۊچگ هێز داۊد و خستۊدە ناو هزاران کەمچگ ترەک و بایەس ئەڕا هەمیشە لە لێ خوداسپاردی بکردیام.
م وە خوەشی یانزەمەلۊچگ، دۊەت وە هۊرمه و چۊد و بێ یەگ کەمچگ ئەڕاێ بارم لە سڵف هاتمە دەیشت. دۊەت ک چەوەڕێ وساۊد تا چەوێ کەفتە پیم نووڕیە دەسمه و وە دڵسەردیه و وەت:
– یەێ گلە هاوردی؟ دووان تواسم! عەیب نەێرێ! دەسد دەرد نەکەێد.
نەمیە یانزەمەلۊچگ و وە دەسم کیشادەێ. سفت مشتم نۊقانم و وەتم:
– بووسیە! ئێرنگە چم و یەکێگ تر ئەڕاد تیەرم.
– نە! دەسد دەرد نەکەێد! نیەتوەم! هەر ئی یەێ گلە بەسە!
– یە نەشووریاس!!
هەڵگەردیام و چیم د گله کەمچگ ئەڕاێ بارم. ڕەسیمە لاێ کەمچگەگان چەوم کەفتە قاقەزێگ ک کوتاۊنە ڕۊ دیوار:
“تکایە کەمچگەگان لە سڵف نەوەنە دەیشت”
وە دزیه و دووان لە لێیان هێز دام و لە سڵف هاتمە دەیشت و دامانە پێ و وەتم:
– نان خواردی بارانه و ئەڕا سڵف. نۊسانە قێیەخەس.
– دەسد دەرد نەکەێد! سپاس!
لە یەک جیاوە بیم. م دی خەوم پەڕۊد ئەمان مەیلێگیش ئەڕا کڵاس چین نێیاشتم. چیم یانزە مەلۊچگ شووردم و نامەێ ناو کیفەگەم و لە ئه و ڕووژه و دی وە کەمچگەیل سڵفه و نان خواردیام.[1]