دیسا ژ نوو بێ حالە دل، ساقی وەرین جاما زوجاج
موشتاقی خەمرا ئالە دل، لێ خوەشی ئانی بت مزاج
ساقی کو دێ مەهوەش بتن، کاکول ژ شێڤا ڕەش بتن
قەرقەف بلا ئاتەش بتن، ئەم دێ ب وێ دل کین علاج
دا ئەم ب وێ دل حەی بکین، پێ سینە داغ و کەی بکین
سەد مەنزلان پێ گەی بکین، ئەو دێ د سەیرێ دت ڕەواج
بێ نوور و نارێ موحبەتێ، بێ نەقش و وەسفێ قودرەتێ
ناچین مەقامێ وەسلەتێ، «نور لنا والليل داج»
ئەڤ نار و سیقالا دلە، دائم ل وێ قالا دلە
نەورۆز و سەرسالا دلە، وەقتێ هلێتن ئەو سراج
حەتتا ب نوورا بادەیێ، ڕەنگین نەکی سەججادەیێ
دووری ژ وێ شەهزادەیێ، دوڕدانەیا گەردەن ژ عاج
دوڕدانەیا گەردەن بلوور، ڕەیحان ل سەر وەردێن د جوور
هەی هەی ب مەستی تێنە دوور، خالا ل نک فەرقێ ب تاج
مهرا تە پوڕ ئەبتەر کرین، خالان ژ بەر بسکان دەرین
زولفا موسەلسەل عەنبەرین، چین چین ژ چینێ تێتە باج
تەنها نە کوردستان ددن، شیراز و یەنگ و وان ددن
هەر یەک ل سەر چەهڤان ددن، ژ ئەسپەهان تێتن خەراج
چەهڤێن بەلەک قەوسێن هەلەک، چەرخ و فەلەک غالب مەلەک
«في حبها عمري دلک، والحب يجري في عجاج»
شاهد هەزار ڕەنگ خەمملین، ڕەقس و سەما پێ کەمملین
ئیرۆ مەلا ئەم سەد دلین، ساقی وەرین جاما زوجاج
#مەلای جزیری# [1]