پوڕ مەکە ئسرافێ د قەتلێ موباح
«سفک دم العاشق مالا يباح»
سینە ب دەستێ خوە موبارەک ڤەکە
«تعرف کم فی کبدی من جراح»
دل ژ هەوایا تە و فکرێن د هوور
«فی لجج بين هبوب الرياح»
عشق گها کێ و ل عەقلێ خوە ما
«يفتک بالعاشق حسن الملاح»
دێ دو سیەه سورمەیێ چەهڤێن خوە کت
خاکێ ڕەهێ یارێ سەبا هەر سەباح
تۆز و غوبارێن سەحەرێ بەر چەمەن
«قد نشر الطيب و بالمسک فاح»
فێرس و ڕمباز گهان یەک ب تیر
«أحمد فی البين قتيل الرماح»
«بوسەزنان هر که بر آن آستان»
«مکن من جبهته لا براح»
«حل له القتل بشرع الهوی»
«من کشف السر و بالسر باح»
حوسنێ ئەدایا تە مەلا هەر کێ دی
«صح له أنک عين الفصاح»
#مەلای جزیری# [1]