Dostaniya tirkan, agirê qirşan e.
Di vê gotinê de pêşiyên kurdan dostaniya tirkan daye nasîn. Pêşiyan dostaniya tirkan şibandine agirê ji qirşan ê ku zů pêdikeve, gur dibe, dibiriqe û zû jî ditemir e, Dibê, çawa ku baweri bi agire qirşan nabe, bawerî bi gotin û dostaniya tirkan jî nabe. Lew ku ew zû soz û peymanên xwe jibîr dikin, dostaniya wan zû çêdibe, wek agirê qirşan zû dibiriqe lê zû ji ditemire.
Ev guhartoyên vê gotinê jî hene:
Agirê qirşan wek dostaniya tirkan.
Agire qirşan dostaniya tirkan. [1]