=KTML_Bold=Tevî şer û ambargoyê jî #Rêveberiya Xweser# projeya yekane ya demokratîk a nîştimanî ye=KTML_End=
XIYAS NEÎSE
Wekî tê zanîn pergala global di rewşeke tevlihev a mezin de ye. Di serî de DYA, dewletên hegemonîk bi hemû hêza xwe hewl didin hegemonyaya xwe biparêzin û nehêlin dewletên dîtir mîna Çînê di aliyê aborî de û Rûsyayê di aliyê stratejîk de zora wan bibin an jî bi wan re hegmonyaya cîhanê parve bikin.
Şerê bixwîn ê li Ukraynayê mînaka herî şênber a şerê bi wekîlan ê di navbera van dewletên mezin de ye. Hinek dewlet hewl didin pergeleke pirqutub ava bikin, li beramberî wê hinek dewletên din parastina hegemonyaya yekqutubî biparêzin.
Qeyrana pergala global bandorê li herêmên me dikin; mînaka herî nêzîk şerê xwîner ê Îsraîlê yê li dijî gelê Filistînê û beşdariya Îran, Lubnan û Yemenê di vî şerî de ye. Di encama pirsgirêka pergala herêmî de, dewletên herêmê hewl didin cihên xwe ji nû ve çêkin û siyasetan saz bikin ku li gorî berjewendiyên wan bin an jî berjewendiyên wan bi hêz bikin.
Der heqê mijara normalîzekirinê ya di navbera rejîmên Tirkiye û Sûriyeyê de; em dibînin ku rewşa Sûriyeyê gelek zehmet e. Welat hatiye parçkirin, di serî de artêşa Tirk a dagirker hin artêşan wan welat dagir kiriye. Gelê Sûriyeyê ji ber şer û zehmetiyên jiyana rojane êş û azaran dikişîne. Ji zêdetirî 10 salan ve bê hêz e. Şoreşa gelê Sûriyeyê di encama berjewendiyên hêzên dijî şoreşê û ji ber binkeftina muxalefeta lîberal a ku xwe dispêre derve û li gorî dewletên herêmî hat firotin, bi xwînê têk çû. Zêdetirî vê muxalefeta behsa mijarê tevî hewldanên ji nû ve xwe vejandinê û bangên lidarxistina kongreyeke yekgirtî lê ji hev ketiye û di aliyê rêxistinî de nêzî ketinê bûye.
Erdnîgariya Sûriyeyê di aliyê aborî, leşkerî, civakî û siyasî de li ser 3 herêman parçe ye. Li gel herêmên ku ji aliyê Tirkiye û çeteyên wê ve hatine dagirkirin, herêmên di bin serweriya rejîmê de hene. Rejîma lawaz ji bo mayîndebûna xwe misoger bike hewl dide xebatên saziyên xwe baş nîşan bide. Lê Rêveberiya Xweser a ku ji ber şer, ambargoyê û rewşa dijwar a şêniyan zehmetiyan dibîne aliyê yekane ye ku projeyeke demokratîk a sûriyeyî pêşkêş dike. Ji ber vê yekê wekî garantorê bingehîn ên îmkana avakirina siberojeke baş ji sûriyeyê tê dîtin. Ev rêveberî dikare gel ji kareseya li welatê me xilas bike.
Ji bo xizmeta tevahî gelê Sûriyeyê danîna siyaset û stratejiyan erkeke welatperwerî ye ku analîzeke şênber ji rewşê ji me dixwaze. Di baweriya me de rewşa heyî ya Sûriyeyê erk û peywiran ji me dixwaze. ji Rêveberiya Xweser û hevalbendên wê yên hêzên çepgir û demokratîk ên radîkal ên sûriyeyî ev mîsyon tê xwestin; banga aştiyê û rawestandina şer bikin, dozên mirovî (girtî, revandî, koçber û penaber), çareser bikin, ji bo avakirina sûriyeke yekgirtî ku bibe sedema avakirina pergaleke demokratîk a nenavendî kar û xebatê bimeşînin, her wiha ji bo derxistina dagirkeran ji Sûriyeyê, vegerandina tevahî serdestiya xaka Sûriyeyê û serwetên wê kar tê xistin û pêkanîan edaleta civakê pêwîst e. Eger ev mîsyon pêk hatin hingî em dikarin wek çareseriya yekane şîrove bikin.
Kengî çareseriyeke siyasî ya bi destê sûriyeyê pêk hat ku ji bo berjewendiyên gelê Sûriyeyê be hingî mijara normalîzekirina bi Tirkiyeyê re wê wateyeke din a qebûlkirî hebe. Eger rêgeha normalîzekirinê ya niha bi mijarên ku me li jor bi bîr xistibin bi nakok bin dê ne li gorî berjewendiyên gelê Sûriyeyê, yekitiya wê, azadiya wê û serxwebûne wê ye. Normalîzekirina di navbera du rejîmên di nava qeyranan de wê bibe sedema şerekî zêdetir, xirab û êşên mezin ji bo Sûriyeyan, ji ber ku bi teqez wê li ser hesabê bi mîlyonan sûriyeyî be.
Li dijî xetereyên van senaryoya xirab, divê em beyannameya Rêveberiya Xweser a ku di Nîsana par de pêşkêş kiribû, aktîf bikin û nû bikin. Li ser bingehê armancên ku me li jor parve kirine, beyanname bi guhertin û firehkirina wê deriyekî berfireh ê diyalogan di navbera Rêveberiya Xweser-hevalbendên wê yên partiyên siyasî yên çepgir û demokratîk û rejîma Sûriyeyê de vedike. Pê re deriyê çareseriya siyasî ya navxweyî vedike ku gel û welat ji karesata heyî rizgar kir û bandorên hevrikî û çavnebariyên dewletên herêmî û navneteweyî dûr dixe.
Ji bo ev pêk werin jî siyaset û xîtabeke zelal û sabit a li ser vê mijarê ji Rêveberiya Xweser tên xwestin. Tê zanîn ku rejîma Sûriyeyê li hemberî gavên îslah û çareseriyên demokratîk û nîştimanî serhişkiyê dike û li bersivên bangên diyalogan dizîvire; ji bê vê yekê pêwîstiyeke lezgîn bi zexta gel heye. Barê herî giran li ser milê partiyên çepgir û demokratîk dikeve; ji ber ku gelê Sûriyeyê yê rêxistinkirî bi taybet ê li herêmên di bin kontrola rejîmê de ku ji bo pêkanîna armancên me li jor bi bîr xistine di tevgerê de ne, rokeke girîng di rêgirtina li ber bandorên neyinî yên dewletên mezin û herêmî di rewşa Sûriyeyê de dilîzin. Her wiha tevgera gelê welatpaêrzin dê rejîma zordest bixe navbera du vebijêran; an diyalogan bi Rêveberiya Xweser û hevalbendên wê yên partiyên çepgir û demokratîk qebûl bike ku li ber siberojeke demokratîk li welat vedike an jî wê bibe sedema hilweşînê.
(bb)
[1]