Ji ber van sedeman Tirkiye û komên çekdar ên Sûriyeyê ji sûcên xwe yên li #Efrîn# ê nayên pirsîn.
Texmîna Rewşê. Tîma Lêkolînên Geo-strategic
Dibe ku civaka navdewletî ji ber çend sedemên tevlîhev ên girêdayî siyaset û erdnîgariya navdewletî di berpirsiyariya Tirkiyê û komên opozisyona Sûriyê yên girêdayî wê li Efrînê de nerm an bêbandor xuya bike:
1. Berjewendiyên jeopolîtîk: Tirkiye endamekî Rêxistina Peymana Atlantîka Bakur (NATO) ye, û hem ji aliyê cihê xwe yê coxrafî ve û hem jî ji aliyê hevkariyê ve di mijarên wekî koçberî û terorê de, roleke stratejîk li herêmê dilîze. Welatên mezin bi taybetî Amerîka û Yekitiya Ewropayê ji ber vê rola xwe hewl didin ku têkiliyên baş bi Tirkiyê re deynin, ku dibe ku wan ji rexnekirina rasterast a Tirkiyê dûr bixe.
2. Hevsengiya hêzê li Sûriyê: Nakokiya li Sûriyê pir aloz e û gelek alî têde hene, ji wan Rûsya, Îran, Amerîka û Tirkiyê. Tevahiya van hêzan xwedî berjewendiyên hevûdu ne, û Tirkiye weke aktorekî sereke di aloziya Sûriyê de tê dîtin, ev yek jî dihêle ku welatên din ji tirsa têkbirina hevsengiya nazik dudil bin ji berpirsyariya wê.
3. Qelsbûna mekanîzmayên navdewletî: Mekanîzmayên navdewletî yên ku armanc dikin ku berpirsên tawanan bipirsin, wek dadgeha tawanan ya navdewletî yan vekolînên Neteweyên Yekgirtî, gelek caran ji ber vetoyan yan jî nebûna hevkariya welatên mezin, bêbandor in. Her wiha dibe ku hin hêzên cîhanî ji sepandina cezayên tund an vekirina vekolînên navneteweyî li dijî Tirkiyê nerazî bin, ji ber ku ew dikarin têkiliyên navneteweyî tevlihev bikin.
4. Ragihandin û agahdarî: Carinan di ragihandina navdewletî de kêmasî ji tawan û binpêkirinên ku li deverên weke Efrînê rû didin, yan jî bal tê kişandin ser deverên din li Sûriyê wek Idlib û Şamê. Ev yek dibe sedema nebûna zexta têra xwe ji raya giştî ya navneteweyî re.
5. Rewşa navxweyî ya Tirkiyê: Tirkiyê di bin serokatiya Erdogan de li ser bingeha şerê li dijî grûpên kurdî yên ku ew terorîst dibîne, wek Partiya Karkerên Kurdistanê (PKK) û Yekîneyên Parastina Gel (YPG) gotûbêjeke niştimanî ya bihêz ava kiriye. Ev helwest di nava Tirkiyê de piştgiriyeke berfireh dibîne û ev jî îhtîmala avêtina gavên xurt ên navneteweyî li dijî wê kêm dike.
6. Pirbûna partî û grûpên çekdar: Şerê li Sûriyê ne tenê Tirkiyê û komên opozisyonê yên ku piştgiriya wê dike di nav xwe de dihewîne, lê hejmareke mezin ji alî û komên çekdar ên ku ji aliyê hêzên herêmî û navdewletî ve tên piştgirîkirin jî di nav xwe de dihewîne. Ev tevlihevî dijwar dike ku meriv rexneyan li ser partiyekê bike bêyî ku partiyên din li ber çavan bigire.
Di dawiyê de, hesabên siyasî û berjewendiyên stratejîk gelek caran li ser pabendbûna bi berpirsiyariya navdewletî ya ji bo tawan û binpêkirinan, ku rewşa Efrînê rast e.[1]