Dema şêwazê şoreşa Kurdistanê
CEMÎL BAYIK

Êrîşên li dijî Şoreşa Rojava berdewam dikin. Tehamul nakin ku kurd li ser xaka xwe bi şêwazekî azad û demokratîk bijîn. Hem jî ji aliyê hêzên derve ve! Kurdan ne êrîşî hêzên din kirine, ne jî ax û welatê wan dagir kirine. Rêzdariya ji bo her koma etnîkî û her baweriyê bi êrîşeke bi vî rengî re rû bi rû ye. Ne cîhan, ne jî dewletên herêmê li dijî van êrîşên hovane dernakevin. Ev rastî nîşan didin ku êrîşên li dijî kurdan mîna tiştekî asayî tên dîtin. Nayê qebûlkirin ku mîna gelên din kurd jî karibin li ser xaka xwe bi şêwazekî azad û demokratîk bijîn. Ger hatiba qebûlkirin ku kurd xwedî vî mafî ne li dij van êrîşên hovane bêdengiyeke wisa çênedibû.
Şoreşa Rojava ev du sal in bi lehengî li ber xwe dide. Tevî dorpêça ji çar aliyan ve û tevî hemû zor û zehmetiyan jî li ber xwe dide. Ev berxwedan ji bo hemû gelên Rojhilata Navîn mînak e. Di nava zivistana dijwar de mîna bihareke ku biafire hêvî dide gelan. Nîşan dide ku zor û zehmetî çi dibin bila berxwedan dikare pêk were.
Li Rojhilata Navîn û Rojava şert û merc ji bo kurdan gelekî dijwar bûne. Lê belê kurd di pêvajoyeke ku ger di şert û mercên giran de hêza berxwedanê were nîşandan wê karibin li ser lingan bimînin û serkeftinê bi dest bixin re derbas dibin. Çawa ku li Zindana Amedê li dijî zexta zordaran bi berxwedana hat nîşandan serkeftin hat bidestxistin, niha jî dema nîşandana berxwedaneke di heman şêwazî de ye. Şêwazê şoreşa Kurdistanê li Amedê hat afirandin. Ev jî şêwazê berxwedana di şert û mercên herî zor de û serkeftinê ye. Ger bi vî şêwazî berxwedan pêk neyê ne mimkun e destkeftiyeke biçûk jî were bidestxistin. Ji ber vê yekê jî li Kurdistanê destkeftiya herî biçûk jî bi bexwedana li dijî zehmetiyan û dayîna berdelên mezin hatiye bidestxistin. Qanûna serkeftina kurdan êdî bi vî rengî ye. Em di pêvajoyeke ku şêwazê di demên zor û zehmet de li ber xwe bidin û bi ser bikevin mîna şêwazê şoreşa Kurdistanê pratîze bikin re derbas dibin.
Li Kurdistanê heta niha şert û merc çi dibin bila bin têkoşîn hatiye dayîn û serkeftin hatiye bidestxistin. Heta bi heman şêwazî têkoşîn neyê dayîn ne li Kobanê serkeftin tê bidestxistin, ne jî kurd azad dibe. Ji ber vê yekê jî gilî û gazincên ji şert û mercên giran bêwate ne. Berevajî vê yekê divê were gotin ku pêwîstî bi şêwazê şoreşa Kurdistanê heye û têkoşîn were bilindkirin. Divê were gotin, dem dema Apogeriyê ye. Divê were gotin dem dema jiyan û berxwedana bi şêwazê PKK’ê ye. Bi kurtasî dem dema di şert û mercên dijwar de bi ruhekî fedayî berxwedan û serkeftinê ye.
Ya niha li Kobanê pêk tê şêwazê şoreşa Kurdistanê ye. Di şert û mercên dijwar de li ber xwe didin, mêtinger û êrîşên hov ên qirkirinê tên têkbirin. Tê nîşandan, şert û merc çi dibin bila bin wê li ber xwe bidin.
Şêwazê têkoşîna Apogeriyê yê di mercên giran de li ber xwe dide û bi ser dikeve niha li Kobanê tê piştrastkirin. Mîna di 14′ê Tîrmehê de kadroyên pêşeng ên PKK’ê li zîndana Amedê ev yek piştrast kiribûn.
Tiştên li Rojhilata Navîn û Kobanê tên jiyîn careke din nîşan dan ku li vê erdnîgariyê ger hêza parastina rewa tune be ne mimkun e ku hebûn were parastin. Ji bo kurdên tê xwestin bi qirkirinên fizîkî û çandî re rû bi rû werin hiştin ev rastî hîn derbasdartir e. Di heman demê de yên dibêjin, “Dema têkoşîna çekdarî derbas bûye, êdî dema danîna çekan hatiye” bila li Rojhilata Navîn û Rojava binêrin. Divê bibînin kurdên beyî xweparastina rewa wê werin tunekirin. Bi taybetî kurdên ku dibêjin dema têkoşîna çekdarî derbas bûye û banga danîna çekan li gerîla dikin bila kumê xwe deynîn ber xwe û hezar carî bifikirin.
Rojhilata Navîn hêna ne bûye erdnîgariyeke ku siyaseta demokratîk lê serwer e û çek ji dewreyê hatine derxistin. Her kes divê zanibe ka li kîjan erdnîgariyê dijî. Li Rojhilata Navîn ger têkoşîneke mezin û berdelên giran werin dayîn dikare jiyana azad û demokratîk pêk were. Li Rojhilata Navîn ji bo azadî û demokrasiyê divê hîn bêhtir têkoşîn were dayîn. Ji dewreyê derxistina hêza parastina rewa di serî de kurd wê were wateya ku gelên Rojhilata Navîn teslîmî însafa dewlet û komên çete yên despotîk û hov bê kirin. Bi gotineke ji rêzê wê were wateya teslîmkirina kezebê ji pisîkê re.
Hêzeke ku ne bi hişmendiya demokrasî û azadiyê, bi hêza çekê dixwaze xwe bibandor bike dewleta tirk e. Tirkiye hêzeke ku dibêje li hundir û derve kes nikare li dij hêza min a çakderî derkeve ye. Tirkiye tenê li hundir polîtîkayên dijdemokratîk nameşîne; li derve jî dewletên zalim, despotîk û çeteyan destek dike. Raxiste ber çavan ka li Rojava û Sûriyeyê piştgiriya kê dike. Li Rojava û Kobanê ne hêzên demokrasiyê, komên çete yên çekdar ku dixwazin kurdan teslîm bigirin destek dike.
Li Rojhilata Navîn bêyî hebûna hêza parastina rewa kurd nikarin hebûna xwe biparêzin. Wê bibin hedefa qirkirinên fizîkî û çandî. Heta niha jî tu dewlet û hêzên siyasî yên dij kurd ji vê hedefa xwe venegeriya ne. Dewleta tirk hêj heman zîhniyetê diparêze. Ji ber vê jî kurd wê hêza parastina rewa biparêzin, heta divê bihêztir jî bikin. Ji ber van tevan jî kî difikire ku heta kurd û gelên li Kurdistanê ne gihijin jiyaneke azad û demokratîk wê dawî li berxwedanê bîne û çekê deyne xeyalan dibîne.
Bila kes xwe ne xapîne, rast tevbigerin! Heta kurd negihîjin jiyana azad û demokratîk van tiştên xeyalî bilêv nekin.
Jêder: Azadiya Welat
[1]