باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و شاڼزەهەمە
میڕزا ئۆلقاڎرو پاوەی ئەچی بەشەنە، باس جە وەرمێ محەمەدی کەرۊن، کە مەگېڵنۊشۆ پەی مامۊیش، وەرمەکەشەنە دوۍ مەلائیکۍ ئامێنۍ خزمەتش، چەنی دڵشا بەرئاردەن و تەماشەشا کەردەن.
بەعد موددەتێ، جە مابەین، وېیەرد
سۍ بارە حەزرەت، عەرزی عەمش کەرد
فەرما: من ئەم شەو هەم نە ئازاڎ بیم
بۍ غوسسەو خەیاڵ، وەیتەور نە خاو دیم
یەک دار، جە سەقف خانە بەرداشم
وەنەزدە بانێ نوقرە، گوزاشتم
دیم، دوو کەس، جەوسەر، لېم بین ئاشکار
جەو پېچەی نوقرە، ئامان بە وار
یەکێ دوور مدرا، یەکێشان جە لام
وېنەی خڕیدار، خاس کەرد تەماشام
ناگاه وېنەی بەرق، دەس وە بەتنم بەرد
دڵم جە پەردەی دەروون بەرئاوەرد
وات: خەیلێ پاکەن دڵی پېغەمبەر
جای ڕەحمەن، پەی ڕووی زەلزەلەی مەحشەر
ئېد وات: هەم دڵ، نیا، نە جای وېش
بېدار بیم نمەز، سا چېش، ئامان پېش.[1]