#سەیدی هۆرامی#
شەوێ کەردش کەرەم، فەرماش به گەنجوور
چەنی نادر خەڵاتان قورمزی سوور
بەر ئاما سوب جه لای شاری «يەمەن»دا
خەزېنش وست نەپای سەحنی چەمەندا
چوون دېبای نادری، نازاری شاران
خەڵات پەخشانی شاهيش کەرد به داران
سوەيل چوون ئين، خەڵات بەخشی خوېش کەرد
به هەريۊشا خەڵاتێ دا، ڕوېش کەرد
به «وەن» داران کەوای ماهووتی سوور، دا
به «وامۍ» ئەتڵەسی وەشڕەنگ نەوەردا
«سماق» پۊشا نه وەر، کاڵای دياری
قوماشی زەرد و سوور، شيرداخی شاری
به «نەی دار»دا، مەتای ئاڵای سپی ڕەنگ
پەرێ فەتحو زەفەر، ئاوازی ڕووی جەنگ
نەمامی «دار وەزان»، وەختی سەحەردا
مەتای زەڕڕين، قەبا کەردەن نه وەردا
يەکايەک دار تووان پۊشان به سەد دەرد
ليباسی دەردی خەم، واڵای تەمام زەرد
سيا «مېوان» به ئەمری پادشاهیی
بەدەن پۊشان، چەنی کاڵای حەنايی
نه دەوری باخ، «چناران» سەر بەسەرشان
سپی و ئيستەبرەقی، پۊشان به وەرشان
به «نەيدار»، «سوندوس»و کاڵای نەباتش
موبارەک شا سوەيل کەردەن خەڵاتش
غەرەز، هەرچی که دارەن، يا درەختەن
خەڵاتێ پېش مەيۊ ئاماش به جەختەن
به قەدەری حاڵی وېش هەرکەس فره جور
خەڵاتێ پېش مەدان نيم «زەرد»و نيم «سوور»
بەڵام داران به وېشان کەس نەنازان
خەڵاتان تا وەسەر پېشان نمازان
«سوەيل» دەوران به کامش بۊ، به کامش
بەڵۍ، لوتفش نيەن چەندان دەوامش
به مەيلو مۊبەتش با کەس نەبۊ شاد
غەزەب ئامېزەن ئی لوتفه، جه بونياد
نمازۊ سیوەيل هەفتێ و بشۊ پېش
مەفەرمۊ «سياو بادی»، بەڎ ئەندېش
خەڵاتان جومله مەستانۊ چېشان
درەختان مەبان خاتر پەرېشان
مەبان عوريان بەدەن، داران سەرانسەر
مەلولوو بۍ دەماخ، بۍ ڕەنگ و بۍ دەر
سیوەيل ئەسڵش نيەن، لوتفی ستېزەش
به ڕەشتەی شاد نهۊ ماتەم به ڕېزەش
به ڕەشتەی ئەو، جه شادی کەس نەدۊ دەم
به ڕېزەش هەم نەنيشۊ کەس به ماتەم
خەزانی پايزان پەی نەونەمامان
خەڵاتی ماتەمەن، سەر تا بەدامان
مەزانی چېش مەدان بادی خەزانی
پەرېت واچوو عەزيزم ئەر مەزانی
به جەستەی ماتەمين بۍ کەيف و ناشاد
به داران تابی خەم، خەمشان مەدان باد
به فەسڵی پايز، به وەشتو واران
نيشانەی خەم، گەڵا ڕېزانی داران
به خەمناک و مەلوول «صەيدی» چەنی دەرد
به ڕوخسار، چوون خەزانی «داروەزان» زەرد
جه لای داراندا نيشتەن، دڵ پەرېشان
مەدۊ خەرمانی خەم، ئەو باد چەنيشان.[1]