# سەیدی هۆرامی#

جه کۊچی لەيلۍ، شای بەينەت داران
تۊنی جېمەندەی کۊنه هەواران
خەيلێ پی دەستوور پەشېو بی پەرېش
ئەحواڵی لەيلۍ خەبەر پەرسا لېش
ناگا تەماشای دەشت‏و سارا کەرد
ديش که «صەياد»ێ، پېڎا بی جه هەرد
يەک ئاهووش کوشتەن، وستەن نه شاندا
مەويەرۊ به جەخت، نەو بياباندا
شی وەلای «صەياد» قەيسی جەفا کېش
تا چوون سائيلان، گۊشت بوازۊ لېش
واتش ئەی «صەياد» تۊ عەشقی پيرت
ببەخشه پېمان، ئارۊ نەچيرت
«صەياد» چوون مەردان، مەردانەگی کەرد
لاشەی نەچيرش به مەجنوون سوپەرد
مەجنوون هۊر گېراو ئاما به شيتاب
گنا نه خەياڵ کارسازی کەباب
ئاهووی «صەياد»ش قيمه کەرد به تېغ
لاشەو جەرگ‏و دڵ، پېکا وه ڕووی سېخ
به دڵەی پوڕ سۊز، هيجران وەردەوه
به ئاهی دەروون، ئايېر کەردەوه
کەبابێ کەردش به سەد سۊزو خەم
نمەکاوش کەرد به ئەسرينی چەم
ئاوەرد وە لای سەگ، به تەعجيل‏ و دەو
واتش ئەی زەعيف، بۍ خۊراک ‏و خەو
يه تەعمەی کەباب قەيسی چۊڵ گەردەن
تۊ زامدارەنی، پەی تۊم ئاوەردەن
دەسا مەيل کەره، شيفای جەستەت بۊ
مەرهەم پەی زامان جەستەی خەستەت بۊ
چەندێ پی دەستوور کەباب کەرد پەرېش
تا که زامانش يەک يەک بی ساڕېش
قوەتش جه قووت، کەباب بی تازه
تەی بی نه سارا، کەردش جانبازه
ديسان جه نۊوه شی وەلای لەيلۍ
وېش ۋست نه دامان خاک پای لەيلۍ
شەو پاسەبانی يانەی لەيل مەکەرد
ڕۊ چەنی «شوان» مەگېڵا نه هەرد
جەو دما هەر وەخت قەيس بېش ئارەزوو
تا ديدەن کەرۊ، لەيلی عەنبەر بۊ
سەگ پېش مەزانا، چوون ساحېب فامان
مەشی وه پېشواز، مەگرتش دامان
بەو تەور که ئەغيار پەنەش نەزانا
مەجنوونش وەلای لەيل مەره سانا
مەجنوون به ديدار لەيلۍ مەبی شاد
کۊگای خەرمانان، خەم مەداش وه باد
ئەر پېش مەزانا ڕەقيبی ڕا چەفت
ئاخر وەلای لەيل، کەی ڕاگەش مەکەفت
«صەيدی» داد جه دەس بەدخوويی ڕەقيب
نمازۊ ديدار يارش بۊ نەسيب
ئەر سەد ساڵ چەنيش بکەری خاسی
خاسيش هيچ نيەن، غەير جه ناڕاسی
سەگ پېشەش مەدەی وەفاش پی تەورەن
ڕەقيب گەنجش دەی، پيشەش هەر جەورەن.[1]