پەلامارەو هەمەوەندی پەی خېڵو جافی
ئەوەنویستەی: ئەسعەد ڕەشید
خېڵو هەمەوەڼی دابېشا ملوو خېڵێ جافیرە، هیچشا پەی ناستېبېنێ، پیێوە جە خېڵو جافی چنگېشانە ڕزگارش بیەبۍ، ئامابۍ ڕوەو سلېمانی، ئا هەواڵو پەلاماردایە وەڵابیەبێ، خەڵکی زانابۍ، پیای جافە سەرو حۆزو مزگی مەڵڵا حسێن و پیسکەندیۆ دەمووچەم شۊرۊن، مەڵڵا حسێنیچ پاڵشەنە دەسوودیم گېرۊن، پەرسۊ پیا جافەکەی، ماچۊ: ئەرۍ برا خەبەرات چېشەن؟.
کابرای جافیچ ماچۊ: وەڵڵا برام ئەبێ چی بێت، ئەوی پیاو بوو کوشیا، ماڵ بوو بریا، دێ بوو سووتا، ئیتر چېش مەنەن.
من قسۍ ئا پیا جافەیمە فرە پەنە وەشتەرەنە جە قسۍ ئا پیا بوخاراییەی کە ساڵەو 616 کۊچی جەنگیزخان شاروو بوخارایش داگیرکەرد و سۊچناش و خەڵکەکەش کوشت، ئاڎ دەسشانە بەرشیەبۍ، ڕانە باسو خواسشان وەنە پەرسا، ئاڎییچ ماچۊ: امدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند.[1]