میرزا ئۆلقاڎر ئارەزوو گۊشتو نەچیری کەرۊن، پارچەشېعرێ مەنویسۊ پەی ڕەفېقێش بە نامۍ (سەیید ئەحمەد بەگ) کە هەم شاعېر بېیەن، هەم کەشەوان (ڕاوچی) .
وېت بکەر بەتاڵ...
بۆ یەک ڕۊ پەی من وېت بکەر بەتاڵ
ئەوڕۊ تا ئېوار غایېب بەر نەماڵ
دەسدەر نە ماردم کارخانەی شاران
مەحکەم کەر نە پشت ڕەزەن چوون جاران
نەرم و وېت ئاسا بۍ سەڎا و بۍ بیم
ڕوو بنیە وە هەرد شکارگەی قەدیم
بەڵکم نەچیرێ کەبکێ یا قازێ
یا کەبووتەرێ یا خۊش ئاوازێ
یا وەکوو پۆڕی خۆش خاڵ و خەتێ
میشینە تەرزێ یا سفید بەتێ
یا فیڵەگیجی بڵەند دەماخێ
یا خەرگووشی خاس بزورگ و چاخێ
نەچیر کەی دەخیل دۊسەکەی گیانی
خەیلێ ناوەشم پەرێم بکیانی
بەڵام گۊشتی کەڵ دوورەن جە تاڵەم
پەی من نمەبۊ ئەر بۊ پەی عاڵەم
ئەر بۊ یا کەبکێ یا خەرگووشێوەن
خولاسەی مەنزوور جە دیک جۆشیوەن
قاڎر چوون ناوەش ئەزەڵەی پیرەن
دایېم ئارەزووش گۊشتی نەچیرەن.[1]