شنۊی سەحەر خېز
بەشۍ یەکەمە
میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی، ڕوە کەرۊن ئەو شەماڵی، شاماڵی سوب خېز، پەیک شارەزا و مەحرەم بە ئازیزا. سەرەتا مەگنۊ تاریفدای و ئەشناسای شنۊی سەحەر خېزی، سا دەخیل شەماڵ تاقەتم تاقەن، تەنیا پەی تۊ ئامان ئاوەردەی هەواڵی جە لاو یارانی.
شنۊی سەحەرخېز، شنۊی سەحەرخېز
شنۊی سەرکاوان نە سوب سەحەر خېز
وەهار ڕەونەق‌دەر، زمستان وە بېز
مەحرەم و حەرەم، سەرای شای پەروېز
پەیک بیستوون، دەلیل دووجەیل
مەست بۊی شیرین، کەیل جە عەتر لەیل
شانای تای توغرای زولفی تەتاران
هامڕاز و هام دەم دیڎە خوماران
دەوای ئېشی زام دەروون پڕ دەردان
ﮪام شەریک دەرد، ﮪەناسە سەردان
جاسووسی پېشڕه و ئەوەڵ وەهاران
هۊرکەندەی بەیزای بەرگ کۊساران
سا دەخیل شەماڵ تاقەتم تاقەن
دڵ نە گېج مەوج سەودای فیراقەن
جەستەی پەشېوحاڵ شادی بەتاڵم
جە دووری ئازیز دەروون زووخاڵم
تۊ نەسیم سوبح سەر دیارانی
ئەمین و مەحرەم لای نازارانی
تۊ گەنج قەیسەر وە دەوان دەو
وە تاراج بەردی پەرۍ کەیخەسرەو
نامەی شیرینت وە فەرهاد سپەرد
فەرهاد جە ئاهش سەنگ مەبی وە گەرد
مینگەت ۋست وەلای باوان لەیلۍ
عەرزەی قەیس وانای فرەجار خەیلۍ
دڵەی کۊس‌کەوتەی قەترانی حەیدەر
شاد کەردی و‌دین دیڎەی سنۊبەر
نیشانەی وامیقَ پەی عەزرا بەردی
نارا ئاسا جەرگش وە کەواو کەردی
پەی یۊتەر، نامان ئاوەردەی هەواڵ
یە هەر ڕەسم تۊن فدات بام شەماڵ.[1]