بەشێ جە کتېبو ئاوەڎانییەکۍ هۆرامانی
ئاماڎەکەرڎەی و هۊرئەوەگېڵنای: #ئەسعەد ڕەشید#
بەشۍ: سی و ششەمە
-بەرهەمە فارسییەکۍ:
زیاتەرو بەرهەمە فارسیەکا، ئانېشان باس جە جوگرافیای کەران، هۆرامان بە نامۍ (اورمان، اورومان، اورامان)، نامبەران، چانېشاچە بەرهەمو (توحفەی ناسری)ن، کە (میرزا شکراللە سڼدجی _ فخر الکتاب)ی نویستەن، باس جە ناوچەکانو هۆرامانی کەرۊن، چا یاگاچە (هۆرامانو لهۊنی، تەختی، شامیانی، دزڵیەۍ).
-بەرهەمو (حدیقە ناصریە):
ئی بەرهەمە (علی اکبر وقایع نگار کردستانی) نویستەن، گەرچی نویسەر خەڵکو شارو سنەین، بنەڕەتەنە خەڵکو پایگەلانی بېیەن، بە زوانی فارسی نویستەنش چەربارەو هۆرامانی و بەگزاڎەکاش، جە دەمو زەمەنێنە نویسیان، کە سەوقاتی پەی (ناصرالدین شاه)، شاو سەردەمی، بە نامۍ (تاریخ الاکراد)ی کریان، نویسەر (کاتب = منشی)ی حکومەتو ئەردەڵانیەکا بېیەن، جە شارو سنەی فەرمانداریشان کەرڎەن، بە نیازو یاوای بە پلێوە باڵا جە دەسەڵاتەنە.
-دەسخەتو (نژاد طائیفەی اورامان):
سەرپاکو ئی دەسخەتەیە، باس جە درەختنامەو فەرماندارا هۆرامانی کەرۊن، کە چن دەسخەتێنۍ، سوودی هامبەششان هەن. بەشێ جە کتېبو ئاوەڎانییەکۍ هۆرامانی، نویستەی: هیدایەت گوڵپی، فاڕای پەی سەرو زوانی هۆرامی: ئەسعەد ڕەشید.[1]