ئاردبەهرە؛ بە زاراوەی کرمانجی خواروو واتە: ئاردەبارە، مزەی ئاش.[1]

ئاردەبارە: #فەرهەنگی خاڵ#
ئاردێکە خاوەن باراش بە خۆشیی خۆی دەیدا بە ئاشەوان و بۆی دەکاتە ناو قووڵکەوە

ئاردەبارە: #هەنبانە بۆرینە#
کوردی: بەشە ئاردێک کە ئاشێڕ بۆ هەر بارێک کەمێکی بە خۆشی خۆی بە ئاشەوان دەبەخشێ
فارسی: بخشش آرد به آسیابان

مزە: #فەرهەنگی خاڵ#
دانەوێڵەیەکە کە ئاشەوان لە باراشی هەموو کەسێکی گل دەداتەوە بەرامبەر بەهاڕینی

مزە: #هەنبانە بۆرینە#
کوردی:
کرێ
مزئاش
نموونەی هۆنراوە:
بۆ گەڕانی ئاشی دڵ فرمێسکی چاو ئاق دینگزە
غەیری هیجران و ئەسەف چیدی بە من نادا مزە «کوردی»
جوونەوە و دوپاتە کردنەوەی قسە
فارسی:
مزد
مزد آسیابان از غله
تکرار کردن بی مورد سخن

مزە: #فەرهەنگی وشەنامە#
مز
مزە

مزە: #فەرهەنگی شێخانی#
– مزاش
– تاقیکردنەوە

مزە: #فەرهەنگی مەردۆخ#
مز 1
کوردی: مزە، کرێ، هەقدەس
فارسی: مُزد، تَزده.
العربية: اَجر، اُجرَة، عُملَة، عُمالَة، ثَواب.
مز2
کوردی: قاڵایی. قەڵایی: کانزایەکی نەرمە.
فارسی: اَرزیز، قزویر.
العربية: رَصاص، قَلع، قَلعي، قَلَعيّ، قَصدير ، قِسطير .[2]