Yılmaz Güney
Yılmaz Güney Kültür ve Sanat Vakfı
1994, İstanbul
ISBN: 975-7959-08-2

Köyden söz açan romancılarımız, genellikle, kafalarında önceden biçimlenmiş sorunlarla, çözümlerle yaklaşırlar
köy gerçekliğine, köy insanlarına. Bunların yazdıklarını okuyunca, Ha, romancı şunları, şunları göstermek
için yazmış bu romanı, dersiniz. Çünkü sorunlar olsun, çözümler olsun, genellikle, kişilerin, olayların
anlatılmasından, köy gerçekliğinin anlatılmasından çıkmaz; bu gerçekliğe eklenmiş gibidir. Bu tutumun sonucu
olarak köylüler bir 'nesne' durumuna getirilmişlerdir; romancıların amaçlarına ulaşmalarını sağlayacak
bir nesne ... Ak ve kara ile belirtilmiş, belirli görevler yükletilmiş kişiler ... B unun için, anlatılan
sefalet okuru pek etkilemez, Yazar köyün, köylülerin sefaletini anlatmak istiyor, der, geçer okur.[1]