بانه‌وره یا بانِوْرِه (به کردی: بانەوڕێ) یکی از پنج شهر شهرستان پاوه در استان کرمانشاه می‌باشد که از نظر جمعیت در سرشماری نفوس و مسکن سال 1395، با جمعیت 3٫183 نفری خود، در شمار بیست و یکمین شهر پرجمعیت استان کرمانشاه است و هم‌چنین مرکز دهستان شیوه‌سر نیز می‌باشد که در سال 1390 به شهر تبدیل گشت. اهالی بانه‌وره، مردمانی کرد از ایل جاف از طایفهٔ امامی هستند که در اوایل انقلاب 1357 ایران، در این منطقه گرد هم آمدند و رفته‌رفته این شهر را به‌وجود آوردند. البته عده‌ای از این مردم هم‌اکنون در کردستان عراق زندگی می‌کنند.
=KTML_Bold=وجه تسمیه=KTML_End=
روایتی در مورد نام «بانه‌وره» وجود دارد این‌ست که در قدیم، مردم هورامی‌زبانِ خانقاه در زمینی که به اندازه هموار و بلند بوده پنبه کاشته‌اند و در زبان اورامی، زمین هموار و نسبتاً بلند را «بان» و به پنبه «وره» به همین مناسبت روستا را به نام «بانه‌وره» نام نهاده‌اند. طایفه‌های بزرگ امامی قبل از ساکن شدن در بانه‌وره، کوه‌های اطراف و چشمه‌های پرآب آن مانند زیستگاه تابستانی میگوره محل ییلاقی آنها بوده‌است و در فصل گرما همراه دام‌های خود به این محل سفر می‌کردند و در فصل سرما نیز به گرمسیر یعنی محل اصلی زندگیشان برمی‌گشتند.
البته روایتی دیگر هم هست، و از داستانی قدیمی نشأت می‌گیرد که در گویش هورامی کلمهٔ بانه‌وره به معنای «بام‌های فروریخته» می‌باشد.
=KTML_Bold=نوشتار اصلی: طایفه امامی=KTML_End=
مردمان این شهر، بیشترشان از طایفه امامی هستند.طایفهٔ امامی از طوایف اتحادیهٔ ایلی مهم و نیرومند و معتبر کردستان هستند و در امور داخلی کاملاً خودمختار و مستقل هستند که قدمتی چندصدساله دارند. این طایفه در گذشته، زمستان‌ها به ناحیهٔ گرمسیری لاوران، دروله سفلی و علیا، کلور، کانی‌سالار، دره‌یاب، سیمان، کولسه امین و… که گرمتر بوده مهاجرت می‌کردند و در تابستان‌ها به ناحیهٔ سردسیری همچون شاهو، میگوره، هانه‌سلیمان و سوروان و… مهاجرت می‌کردند. همچنین عدهٔ زیادی از این طایفه نیز در کردستان عراق ساکن هستند.
قدمت این شهر از نظر مسکن دائمی مردم؛ به حدود 1359 شمسی و اوایل انقلاب 1357 ایران برمی‌گردد. در سال 1359 با شروع جنگ ایران و عراق مردم چند روستای امامی که در مرز عراق و ایران بودند، زمینی که اکنون در سکونت دارند قسمتی از زمین‌های میوی که از گذشته در مالکیت مردم بلئی بود و قسمتی از آن نیز در مالکیت روستای خانقاه بوده (که این قسمت نیز املاک طایفه موسی‌زاده در خانقاه بوده‌است که این طایفه نیز اصالتی بله ای دارند) به مبلغ 1٬200٬000 تومان خریداری نموده که کم‌کم جمع زیادی از مردم طایفه امامی، در روستا جمع می‌شوند و رفته‌رفته آن را آباد می‌کنند.
در سال 1390 نیز با تصویب وزیران عضو کمیسیون سیاسی و دفاعی و بنا به پیشنهاد وزارت کشور، به شهر تبدیل گشت.
طبق نظریه‌ای شهر معروف باستانی «آتور» که حدود سه هزار سال پیش توسط آشوریان به آتش کشیده شده‌است و اکنون در زیر تلی از خاک مدفون است در زیر شهر بانوره کنونی واقع است.
=KTML_Bold=جغرافیا:=KTML_End=
کوه ریاوکو در جنوب شهر
کوه آتشکده در شمال و شمال شرقی شهر
کوه شاهو در شمال و شمال غربی
بانه‌وره در 110 کیلومتری مرکز استان و در 17 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان پاوه با مساحتی 100 هکتاری قرار دارد که یکی از مرتفع‌ترین مکان‌های منطقهٔ اورامانات نسبت به سطح دریاست و در میان کوه‌های شاهو و آتشکده، ریاوکو و ماکوان محصور گشته‌است. مردمان بانه‌وره به زبان کردی و گویش کردی مرکزی سخن می‌گویند و هم‌چنین این شهر برخلاف شهر پاوه که به گویش هورامی سخن می‌گویند، به لهجهٔ جافی سخن می‌گویند.
=KTML_Bold=جمعیت:=KTML_End=
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1395 جمعیت آن 3٬187 نفر (891 خانوار) بوده‌است.[1]