Antik Kürdistan'da dinsel yapılanma, Zerdüşt ve öğretisi
yazar: A. Medyalı
Stockholm
Berhem Yayınları
1991

Kürdistan'da yaşam tüm ulusal ögeleriyle bir gökkuşağının tüm tayflarını ve güzelliğini bağrında coşkuyla yansıtır. Bu çeşitlilik kimi alanlarda coğrafi konumla uyumlu belirli bir yoğunlaşmaya yönelir. Yine de farklı dinleri, farklı alışkanlıkları, çeşitli halk danslarını, değişik müzik geleneklerini ve folklorun diğer pekçok unsurunu Kürdistan'ın ulusal potasında eritip kaynaştırarak kucaklamaktan geri durmaz. İnsanlığın ortaya koyabildiği en büyük değerlerin bileşkesi ve doruğu olan uygarlıkların tarihsel süreç içinde bilinen en eski çağlar boyunca, en yoğun biçimde, en üst düzeyde ve ivmede doğup yayıldıkları bir coğrafi konumun odak noktasında bunun böyle olmaması pek şaşırtıcı olurdu. Kürdistan'ın dinsel haritası da bu gerçeğe aykırı değildir.
Çağdaş Kürdistan'da dinlerin dağılımına göz attığımızda, Kürtlerin çoğunluğunun Şâfii geleneğine bağlı Sünni Müslümanlar olduğunu görürüz. Güneyde Senendej'in öte tarafına doğru yöneldiğimizde, buradaki Kürtlerin çoğunun komşuları. [1]