گەر بدیا ئەو سەنەما سوڕ جەمیل
نازلی ئەرزان نەدبوو جبرەئیل!
من نەزەرەک حوسن و جەمالا تە کر
ئایینەیەک دی مە ژ نوورا جەلیل
لەو ژ لەبێ لەعلێ تە بوو جام خەجەل
بادەیێ ئەنگوور «کجا» سەلسەبیل
دیل مە هەزارن تە د بەندێ وەلێ
«لَيْسَ لَنا عنک مجالُ بديل
ما أنا وَحْدی بکَ مِنْ مُغْرَم
کم لک قتلی شغفاً من قَبيل»
داروویێ دەردێ مە تویی جانێ من
«هَلْ بِسوی الوَصْلِ شِفاءُ الْعَليلْ»
سەبر و سوکوون چوون مە د نێڤ دجلە دا
لەو ژ دو چەشمان مە دزێت ئابێ نیل
بەس مە نە سەد چەشمە ژ چەشمان دزێن
«مَزْجُ دَم دَمعُ عُيونی يَسيلْ»
پوڕ مە نەزەر دا تە ژ سەر تا قەدەم
«قد ڕَجعَ القَلب و عَقْلی کَليلْ»
مسلی تە ما بوونە؟ وە یا ما دبن؟
ڕۆژ کو تەجەللایە چ حاجەت دەلیل؟
«قَدْ سَلَبَ الروُحَ عَلی غَفْلَة
إذ هَجَمَ اَلْقَلْبَ بِطَرف کَحيلْ»
گەر چ ل بەر زەرب و شەقان فیل بووم
بێ مەفەر ئەز مات کرم شاه و فیل
جان ددرم گوفت ب یەک بووسە دە
لێ ببتن لەعلێ شەکەرخا کەفیل
گەر چ د نێڤ حەلقەیێ شێرانم ئەز
«لَيْسَ عَلَيْنا لِعِدانا سَبيلْ»
زۆر مەلا فورقەتێ ئەبتەر کرین
«إنَّ مِنَ الساعَةِ يَوْمَ الرَّحيلْ»
#مەلای جزیری# [1]