قطعنامه کنفرانس لوزان منتشر شد. علاوه بر چندین تصمیم و پیشنهاد، شرکت‌کنندگان در این کنفرانس پیمان لوزان را مرحله‌ای تاریک برای خلق‌های کوردستان نام برده و اعلام نمودند، خلق‌های کوردستان این توافق را رد می‌کنند.
روز یکشنبه 24 جولای/ 2 مردادماه در شهر لوزان کشور سوئیس به درخواست کمیته کار و مبارزات صدساله #پیمان لوزان# ، کنفرانسی در رابطه با 99مین سالگرد پیمان لوزان برگزار شد و در آن 57 حزب و طیف سیاسی و صدها شخصیت کوردستانی حاضر شدند و سپس کمیته، قطعنامه کنفرانس را برای افکار عمومی منتشر کرده که تعدادی تصمیم و پیشنهاد مهم را شامل می‌شود که عبارت‌اند از:
- رد این توافق
- صیانت از باشور کوردستان
- پشتیبانی از روژآوای کوردستان و به رسمیت شناختن آن
- ایستادگی در مقابل اشغالگری
- اتحاد ملی پاسخی قاطع به پیمان لوزان
متن قطعنامه کنفرانس لوزان:
به درخواست کمیته کار و مبارزات 100 ساله توافق لوزان، ما نمایندگی احزاب و سازمان‌ها و شخصیت‌های کوردستانی روز یکشنبه 24 جولای در 99مین سالگرد پیمان لوزان در شهر لوزان و در همان سالنی که این توافق امضاء شده است، گردهم آمده‌ایم. با شعار در 99 مین سالگرد پیمان لوزان، موضع‌گیری خلق‌های کوردستان، کنفرانسی برگزار نمودیم.
99 سال پیش در شهر لوزان سوئیس کنفرانسی برگزار شد و پیمانی امضا گردید. در نتیجه یک‌بار دیگر کوردستان تکه تکه شده و میان 4 کشور تقسیم گشت. نمایندگی کوردها در این کنفرانس حضور نداشتند و نظر مردم کوردستان پرسیده نشد، اما در مورد سرنوشت آن‌ها تصمیم‌گیری شد و کوردها را نادیده گرفتند. توافق لوزان پاسخ مثبت به از بین بردن و ژنوساید کوردها بود. هم‌زمان خلق‌های ارمنی، آسوری، سریانی و کلدانی نیز با همان سرنوشت مواجه شدند. توافق لوزان فقط تصمیم برای از بین بردن کوردها نبود بلکه موافقت با فرمان (مدس، یگهرن، سیفو) ژنوساید 1915 بود.
با امضای پیمان لوزان مرحله‌ای تاریک در کوردستان آغاز شد. خلق کوردستان با کشتار روبرو شده و خواستند آن‌ها را از بین ببرند. از سال 1925 تا سال 1938 در باکور کوردستان صدها هزار کورد کشته شدند و بسیاری از مناطق کوردستان از حضور کوردها پاک‌سازی شدند. سیاست کشتار، شکنجه، فقیر نمودن و ذوب در بخش‌های دیگر کوردستان نیز ادامه یافت. پیمان لوزان در باشور کوردستان کشتن صدها هزار تن، انفال و هلبجه است. در روژهلات کوردستان سرکوب شنو و اعدام پیشوا و انقلابیون، جهاد خمینی، قتل‌عام قارنا و قلاته است. در روژآوای کوردستان سوزاندن عامودا و ایجاد کمربند عربی است. در باکور قتل‌عام درسیم و خلق زیلان است، شکنجه زندانیان آمد است. پیمان لوزان سیم خاردار میان باکور، روژهلات، باشور و روژآوا است، میلیون‌ها مین کاشته‌شده در این مرزها، چشم‌های نابینا و پاهای قطع شده است. به طور خلاصه پیمان لوزان خنجری در قلب کوردهاست. پیمان لوزان در حال حاضر حمله به کوبانی و شنگال است. ژنوساید مداوم ایزدی‌هاست. اشغال کرکوک، عفرین و سریکانی است، کشتار کولبران است، به‌کارگیری سلاح شیمیایی علیه جنگاوران آزادی در زاپ، آواشین و متینا است.
علی‌رغم همه این فجایع و این مصیبت‌ها خلق کورد علیه نتیجه پیمان لوزان مقاومت را به امروز رسانده است. اگر شرایط سال 1923 را با امروز مقایسه کنیم، در سال 1923 نیروی خلق کورد بسیار ضعیف و متفرق بود، اما امروز این نیرو در توازن و تعادلی مؤثر قرار دارد. اکنون در باشور کوردستان جغرافیایی فدرال وجود دارد، در روژآوای کوردستان 10 سال است که جایگاهی دفاکتو وجود دارد، در باکور و روژهلات جنبشی سازمان‌یافته و مقاومتی بزرگ در جریان است. در زمان پیمان لوزان در سطح بین‌المللی کوردها شناخته شده نبودند، صدای کوردها شنیده نمی‌شد، اما امروز کوردها در سطح بین‌المللی نقشی مهم دارند، آن‌ها جایگاه و سخنان خود و دوستان خود را دارند.
در زمان نشست‌های لوزان فقط یک کورد در میان هیئت ترک‌ها حضور داشت و او نیز فردی مزدور و خودفروش بود، اما امروز در همان سالن نمایندگان کوردستانی می‌توانند گردهم آمده و صدای خود را به جهانیان برسانند.
علی‌رغم آنکه ما به آزادی نرسیده‌ایم و علی‌رغم آنکه بخش بزرگی از میهن ما تحت ستم اشغالگران است، اما توانسته‌ایم تا حدی نتیجه پیمان لوزان را تضعیف نماییم، اما ما نتوانسته‌ایم هنوز آن را به‌طور کامل از بین ببریم. پس از 99 سال هنوز دشمنان ما هم در حال توطئه برای قتل‌عام و پاک‌سازی ما هستند. ما نمی‌خواهیم دیگر این پیمان 100 سال دیگر نیز بر ما تحمیل شود و دستاوردهایی که به دست آورده‌ایم از دست برود.
پاسخ قدرتمند در مقابل پیمان لوزان اتحاد ماست چون لوزان خود علت تقسیم میهن و خلق ماست. اگر نخواهیم 100 سال دیگر نیز پیمان لوزان بر ما تحمیل شود، باید اتحاد داخلی را تقویت کرده و یک‌صدا علیه تفرقه بایستیم.
در 99مین سالگرد لوزان در شهر لوزان و در همان سالنی که این توافق امضا شد، ما نمایندگان مردم کوردستان کنفرانسی برگزار نمودیم. نتیجه این کنفرانس تصمیمات و بندهای زیر می‌باشد که آن را برای افکار عمومی اعلام می‌نماییم:
1-بدون آنکه نظر مردم کوردستان پرسیده شود، پیمان لوزان انجام شده و میهن و خلق کوردستان تقسیم شده است. ما به‌عنوان نمایندگان خلق کوردستان این توافق را رد می‌کنیم.
2-این کنفرانس از سازمان ملل و کشورهایی که توافق لوزان را امضا کرده‌اند و همه طیف‌های مرتبط درخواست می‌کند و می‌گوید، بیایید با هم توافق جدید براساس حقیقت و عدالت ایجاد نماییم.
3-کوردستان یک میهن است. خلق کوردستان حق تصمیم‌گیری در رابطه با سرنوشت خود را دارند.
4-کنفرانس پشتیبانی از مبارزات آزاد علیه اشغالگری و تقسیم کوردستان در هر 4 بخش کوردستان را وظیفه اصلی خود دانسته و به این مبارزات سلام و درود می‌فرستد.
5-کنفرانس خلق‌های آسوری، سریانی، کلدانی و همه خلق‌هایی که در کوردستان زندگی کرده و بی‌عدالتی پیمان لوزان بر آن‌ها تاثیر گذاشته است را با خود هم سرنوشت می‌داند و به کار و مبارزات آن‌ها سلام و درود می‌فرستد.
6-کنفرانس از دستاوردهای باشور کوردستان پشتیبانی می‌کند و از مبارزات برای بازگرداندن مناطق جداشده پشتیبانی می‌کند.
7-کنفرانس از کار و مبارزات برای بدست آوردن جغرافیایی رسمی و جایگاه رسمی برای روژآوای کوردستان و آزاد نمودن مناطق اشغالی و کمپین ایجاد منطقه پرواز ممنوع برای روژآوا دفاع می‌نماید.
8-کنفرانس علیه هرگونه حمله اشغالگرانه به‌ویژه حملات دولت ترکیه علیه مناطق متینا، زاپ و آواشین که در آن‌ها از سلاح‌های ممنوعه استفاده می‌کنند می باشد و این حملات را محکوم می‌نماید و به همه جنگاوران آزادی که علیه این حملات مقاومت می‌کنند، سلام و درود می‌فرستد.
9-همچنین از همه نیروهای جهانی و سازمان ممنوعیت استفاده از سلاح شیمیایی درخواست می‌نماید تا در مقابل بکارگیری سلاح شیمیایی توسط دولت ترکیه سکوت نکرده و موضع‌گیری نمایند.
10-کنفرانس از همه احزاب و سازمان‌ها و نمایندگان مردم کوردستان درخواست می‌نماید اتحاد داخلی را تقویت کرده و یک‌صدا در مقابل حملات اشغالگران بایستند. در سطح جهانی نیز ما باید یک‌صدا باشیم و مسئله کوردستان را به جهان اعلام کنیم.
در نهایت کنفرانس از کمیته کار و مبارزات صدساله پیمان لوزان که در این 100 سال به کار و فعالیت پرداخته است پشتیبانی می‌کند.
کمیته مدیریت کنفرانس در 99مین سالگرد پیمان لوزان، موضع‌گیری خلق‌های کوردستان.
لوزان، سوئیس[1]