Nav û paşnav: Turgut Bunul
Nasnav: Koçer Tîrêj
Cihê jidayikbûnê: Mereş
Navê dayik û bav: Done- Salman
Dîrok û cihê şehadetê: 2010/ Cûdî
KOÇER TÎRÊJ
Hevrêyê me Koçer, li navçeya Elbîstan a Mereşê, wekî zarokê herî biçûk ê neh zarokên malbata xwe hate cîhanê. Ji ber çalakiyên welatparêzî yên bavê wî ku ji sala 1988’an heta 1991’an di zindanê de girtî ma, bandoreke kûr li hevrê Koçer kir. Wî rastiya têkoşînê û dijminê bi vî awayî cara yekem bi awayekî sade nas kir. Ew neçar man ku bi malbata xwe re jiyana mişextî bijîn, pêşî çûn Dîlokê û piştre jî di sala 1992’an de koçî Ewropayê kirin. Hevrêyê me Koçer, wekî kesekî malbateke bi baweriya Elewî, bi çandeke demokratîk û welatparêz mezin bû. Ev çand û terbiya malbatê ya ku wî wergirt, kesayetiya wî ava kir û rê da ku karakterekî xurt bi dest bixe. Hevrê Koçer dibistana seretayî li Dîlokê û dibistana navîn li Swîsreyê xwend û xwe pêş xist. Şehadeta pismamê hevrê Koçer, hevrê Bedran - Mehmet Alî Bunul, di sala 1992’an de li çiyayên Engîzekê jî bandoreke kûr li wî kir. https://sehidjiyane.com/tr/2024/06/27/bedran-mehmet-ali-binul/ Guhdarîkirina berdewam li bîranînên hevrê Bedran û şehadeta wî, di wî de ramana ku divê ew wekî şoreşgerekî jiyana xwe bidomîne, çêkir. Hevrê Koçer, ku ciwanekî xwedî bi zimanê biyanî û bikaranîna baş a komputerê bû, biryar da ku jêhatîbûnên xwe ji bo têkoşîna azadiya gelê xwe bikar bîne. Dema ku bi komploya navneteweyî re êrîşên herî hovane yên dîrokê li dijî Rêber Apo û gelê Kurd pêş ketin, hevrê Koçer jî wekî ciwanekî Kurd ê bi rûmet, li dijî van êrîşan rawestiya û ev yek wekî erka xwe ya sincî dît. Li ser vê bingehê, tevlî çalakiyên Yekîtiya Ciwanên Kurdistanê (YCK) bû, ku pêşengiya tevgera ciwanên şoreşger ên welatparêz dikir. Hevrê Koçer ku biryara bibe şoreşgerekî profesyonel da, di sala 2001’an de ji Swîsreyê tevlî PKK’ê bû. Piştî ku li Ewropayê xebat kir, berê xwe da welatê xwe Kurdistanê û di bihara sala 2002’an de hat nav refên gerîla.
Hevrê Koçer, ku perwerdeya xwe ya yekem a gerîlayî li Garê dît, piştre derbasî Metîna bû û sê salan li wir xebat kir. Di jiyana gerîla de ezmûn û zanînek bi dest xist. Piştre derbasî Rojavayê Zapê bû û li Girê Cûdî xebat kir. Bi xwendina parastina Rêber Apo ya bi navê Parastina Gelekî, wî pirsa divê ez çawa bibim şoreşgerekî ji xwe kir û hewl da ku bersiva wê di kesayeta xwe de pratîk bike. Wî sekna xwe ya li hemberî xeta jinên azad jî pirsî û bi çareserkirina rast a zayendparêziya civakî û gihîştina hişmendiya îdeolojîk, wî armanc kir ku ruhê xwe azad bike. Hevrêyê me Koçer, ji aliyekî ve rola ku ketibû ser milê wî, di pêvajoya pratîkî de lîst û ji aliyekî din ve jî li ser vê yekê sekinî ku di pêşerojê de çawa bigihîje serkeftinên mezintir. Ji bo ku bibe fedayiyê nemir ê Rêber Apo, di sala 2006’an de derbasî Hêzên Taybet bû. Wî perwerdeyên dijwar ên Hêzên Taybet bi hişmendî û vîneke mezin qedand, kesayetiya xwe li gorî rastiya Zîlan ji nû ve organîze kir û tevlî pratîkê bû. Piştî sê salan di nava Hêzên Taybet de di kar û xebatên cuda de ma, wî bi israr pêşniyar kir ku derbasî Bakurê Kurdistanê bibe. Li ser vê bingehê, di sala 2009’an de bi kelecanî û şahiyeke mezin derbasî Herêma Botanê bû.
Li Botanê ji bo ku rola xwe bilîze, bi dil û can xebitî. Ji bo ku êşa mişextkirina ji welatê xwe Kurdistanê û jiyana li dûr telafî bike, wî jiyana gerîla ya li çiyayên Kurdistanê bi dilgermî jiyan kir. Her kêliya ku wî di gerîla de derbas kir, bi kelecanî û kêfxweşiyeke mezin di lênûska jiyana xwe de nivîsî. Hevrê Koçer, ku gerîlayekî bi kelecan û rûken bû, bi berpirsiyariya gerîlatiyê li Çiyayê Cûdî yê ku Rêber Apo pir jê hez dikir, tevgeriya. Wekî şoreşgerekî ku qîmeta axa pîroz û çiyayan dizane, wî rola xwe ya dîrokî li vir lîst.
Em hevrê Koçer ê ku di Gulana sala 2010’an de li Herêma Botanê, li devera Cûdî di dema erka xwe de şehîd bû, bi rêz û minetdarî bi bîr tînin. Em soz didin ku em ê têkoşîna hevrê Koçer, ê ku ala têkoşînê ya ku ji hevrê Bedran wergirt, bi awayekî rast bilind kir, bi ser bixin û bîranîna wî nemir bikin. [1]