زبان، ئامان.
زبان: مەبەست لە زمانی گفتوگۆ و دەربڕینە. ئامان: خۆپارێزی کەسێک لە شتێک کە ببێتە هۆی لەناوچوونی، زمان ئەو ئەندامەی جەستەیە کە مرۆڤ بەهۆیەوە توانای دەربڕینی هەیە، هەندێکجار باش و هەندێکجار خراپی پێدەڵێت: پەندەکە واتە: مرۆڤ خۆی بە زمانی خۆی دەڵێت: کە ئارام بێ و سەری بە فەتارەدا نەدا.[1]