نام: جعفر
شهرت: جعفر آقا علی بیگ شمس
نام پدر: علی بیگ
سال تولد: 1806
تاریخ وفات: #03-11-1877#
مکان تولد: #ایروان#
مکان وفات: ایروان
$زندگینامە$
او یک رهبر جنگی مشهور و اولین ژنرال کوردی بودە که در ارتش امپراتوری روسیه خدمت کردە است. او در استان ایروان در خانواده ای سرشناس کورد در قفقاز سفلی در سال 1806 به دنیا آمدە است. برخی از مورخان نیاکان جعفر آقا را به قبایل حاکم بر اقوام کورد نسبت می دهند. وی در خانه پدری  پروردە شدە است و تحصیلات متوسطی را آموختە و بر اساس دین اسلام بودە است. برخلاف دیگر قبایل کورد حاکم امپراتوری عثمانی، شمس الدین ها  با ادیان دیگری غیر از قبایل مسلمان رفتار بسیار خوبی داشتند، آنها با سایر قبایل ساکن قفقاز سفلی روابط دوستانه داشتند به خصوص #ایزدی# ها، گرجی ها و ارمنی ها.
جعفر آقا در تاریخ  #03-10-1853# به ارتش  روسیه پیوست و به درجه افسری رسید. در ابتدا او یک نیروی کوچک متشکل از صد نفر از نیروهای قفقاز را رهبری کردە است. او در جنگ با ارتش ترکیه بسیار فعال بودە است، در تاریخ #09-07-1853# توانست در نبرد (ارتفاعات چینگیل) به طرز شگفت انگیزی در شرایط بد توانست دفاع کند و سپس پیروز شود و در ازای این شاهکار بی‌سابقه، او مستقیماً به درجه ستوان در ارتش قیصری  ارتقا یافت. در سال 1855 به کمک جعفر آقا دو گردان کورد دیگر در ارتش روسیه به فرماندهی جعفر آقا برای کوردها باز شد. در تاریخ #13-06-1855#، کوردها به رهبری جعفر آقا، سپاە ترکیه را در نبردهای (کلیسا سورو - اگانیسه) شکست دادند، کە با رهبری بلول پاشا رهبر ترکیه پس از بیرون کردن آنها، بالول پاشا به دست نیروهای کورد اسیر شد. برای قدردانی از خدماتش به سپاه قیصر، جافر اقا، مدال (انا) درجە 3  دریافت کرد، این مدال فقط برای قهرمانان جنگ است و به او مدال درجه 3 (ولادمیر مقدس) اهدا شد، مدال (ستانیسلاڤ مقدس) درجە 2 دریافت کرد. او به دلیل خدماتش در جنگ روسیه و ترکیه 1855-1877 به درجه (ژنرال - ستوان) ارتقا یافت.
او بعداً به ایروان بازگشت و در تاریخ  03-11-1877 درگذشت. یکی از پسران جعفر آقا به نام علی اشرف آقا جانشین پدرش در سپاە قیصری  روسیه شد تا اینکه به درجه ژنرالی رسید.  پسر و پدر شمس‌الدینی در ازای خدمات، وفاداری و دستاوردهای خود، تاریخ روابط کوردها و روسیه را برای یک قرن به هم پیوند زده‌اند. آنها بهترین نمونه دوستی و همکاری کردها و روسها هستند، هرچند جنگ سنگینی درگرفت و هر دو طرف دشمن مشترک داشتند، کنار هم ایستادند و پیروز شودند.[1] [2]