عنوان: سرزمین درختان بلوط
نویسندە: عزیز مرادی
درخت بلوط نماد مقاومت است، زاگرس رشته کوهی در نزدیکی #دریاچه وان# است که از شمال کوردستان تا شرق کوردستان امتداد دارد و بخشی از آن در جنوب کردستان واقع شده است. این رشته کوه بیشتر شرق کوردستان را در بر می گیرد و در نزدیکی آب های خلیج امتداد دارد. در کنار #رشته‌کوه‌های زاگرس#، بزرگترین و متراکم‌ترین جنگل #خاورمیانه# و کردستان، هزاران سال است که بهشتی به نام کردستان با طبیعتی بی‌نظیر، طبیعتی پر از کوه، درخت و آب ایجاد کرده است.
درخت بلوط ، قهرمان این طبیعت، هزاران سال است که بریده شده و سوزانده شده است، اما همچنان نعمت و برکت از ان می بارد و با سربلندی در کوههای این مملکت ماندگار است و جز برف و باران سر خم نمی کند و هر فصل با رنگی متفاوت زیبای را بە این طبیعت هدیە میکند.
مرز شرق، شمال و جنوب کوردستان کشوری از درختان بلوط است. در اینجا درختان بلوط هزاران سال است که با هم ریشه کرده اند و یکدیگر را در آغوش گرفته اند و همانند عاشق و معشوق و هر سێ خطە را بە هم گرە میزندد. اینجا دریاچه ها و چشمه ها مژده بهار را در گوش درختان بلوط زمزمه می کنند که ریشه هایشان در کوه های سر بە فلک کشیدە است. برف کوهستانی نمی تواند جلوی خود را بگیرد و به سمت درختان می ریزد به طوری که پوشش سبز درختان این سرزمین را با فریاد گنجشک ها و کبک ها فرا می گیرد.
درخت بلوط نماد مقاومت هستند و می توانند تا دو هزار سال عمر کنند، اما زندگی آنها اغلب توسط قطع کردن، آتش، خشکسالی و گرد و غبار تهدید می شود. درختان در سن 20 تا 50 سالگی میوه می دهند، اما از هر 10000 بلوط یک درخت می تواند به درخت تبدیل شود.
در چند دهه گذشته در کوردستان بلوط را در اسیابها تبدیل بە ارد میکردند و از این ارد نان درست میکردند، اما در کشورهای دیگر از آرد بلوط برای درست کردن قهوه استفاده می کردند و اکنون هم درخواست برای قهوەی بلوط بسیار زیاد است زیرا سرشار از نشاستە و پروتئین است و درمان بسیاری از بیماری ها مانند ورم معده، زخم روده و قند خون است.قهوهی بلوط با کردستان بیگانه است همانطور که شوکا با دنیا و حتی کردستان بیگانه است. شوکا عسل درختی است که صدها سال است که ساکنان تپه شاهو در شرق و بمو در جنوب آن را از شکر روی کلاه درخت می سازند.
$نان بلوط$
70 سال پیش، قحطی سراسر ایران را فرا گرفت و بیشتر ایرانیان از گرسنگی مردند، اما مردم #لرستان# و شرق کوردستان به دلیل داشتن جنگل جو، شروع به تهیه نان از آرد جو کردند که هنوز هم در لرستان رایج است. نان آورى که بیشتر مردم لرستان و شرق کوردستان را از مرگ نجات داد.
$پدر کاشت بلوط در شرق کوردستان$
نام مستعار «پدر بلوط ایران» نامی آشنا برای دوستداران محیط زیست در شرق کردستان و ایران است. 45 سال پیش آتش سوزی مهیبی در لرستان شرق کوردستان رخ داد و بسیاری از جنگل ها را سوزاند و از آن زمان تاکنون دغدغه حفظ جنگل ها و محیط زیست شرق به دغدغه اصلی مظفر افشار تبدیل شده است. او کە در این راستا اقدامات مهم و اساسی ای انجام دادە است تا هم اکنون چندین بار از طرف مسئولان کشوری جوایز و لوح های تقدیر و نشانهای تشکر دریافت کردە است.
مظفر افشار هر ساله 40000 اصله درخت در کوه می کارد و روزانه 3000 درخت در میان وسایل دور ریخته شده توسط شهروندان مانند بطری آب، کفش و قوطی کنسرو میکارد تا هرکس کە بخاهد بتواند انها را با خود با جاهای متفاوت ببرد و بکارد.
این دوستدار محیط زیست از محله خود شروع کرد و آن را به باغی نمونه تبدیل کرد. مظفر بخشی از خانه خود را به باغی برای کاشت و تحقیقات علمی کردستان تبدیل کرده است. جالبترین کار او کاشتن درخت در میان زباله های گردشگرانی است که بعد از خودشان در محیط زیست بە جا میگذارند.
این محیط بان برای اینکه فرهنگ درختکاری را بخشی از زندگی مردم کند، نهال درختان بلوط را بین عروس و داماد توزیع می کند تا با سبز کردن محیط زیست وارد قفس طلایی شوند.
[1]