باخچێوە بېگەرد
نویستەی: میرزا ئۆلقاڎرو پاوەی
بەشۍ سەڎ و وېس و ششەمە
سەرەتاو ئامای وەحیۍ پەی محەمەدی،تەمەنش یاوا بە چل ساڵی.
عومری هومایۊن، شای خەیرولبەشەر
یاوا، بە چل ساڵ، بە ئەمری داوەر
چوون ڕووی دووشەنبە، خاسەی ئەیام بۍی
یەومی هەڤدەهەم، شەهری سیام بۍ
شای خەتمی، پەنا، حەبیبی داوەر
شەفیعی دیوان، زەلزەلەی مەحشەر
جە غاری حەڕا، خاوش بەردەبۍ
جە بانی سەنگێ، تەکیەش کەردە بۍ
بە ئەمری فەرمان، پادشای جەلیل
نزوول کەرد، وە خەیر، جەودەم جوبرەئیل
بە شکڵی سوورەت، وېنەی ئینسانی
چەنی توحفەیات، وەحیی ڕەببانی
جە غاری حەڕا و ئەجای بەهەشت بۊ
یاوا وە خزمەت شای فریشتە خۊ
چوون شکۊفەیێ جە ڕووی پەردەوە
وە ئەدەب، حەزرەت، بېدار کەردەوە
جوبرەئیل واتش: یا ئەحمەد ئیقڕەئ
شەفیعی دیوان، باعیسی مەبدەئ
جواب دا، حەزرەت، جە ڕووی خەوف و بیم
فەرما: چېش واچۊم، من خۊڼەوار نیم
جوبرەئیل، وە سەخت، حەزرەت، وشارا
تا، پالووی ڕاسش، جە چەپ، ویارا
گومان، بەرد، داخۊ، جەنەتلماوا
موقەدیمەی مەوت، وە گېیانش یاوا
دووبارە، ئیقرەء، واتش جوبرەئیل
بواچە حوکمەن، جە دانای جەلیل
حەزرەت، وات: خۊ من هیچم نەوانان
چېش واچووم، حەقق وېش، عەلیم و دانان
دیسان، وشارا، ئەندامی حەزرەت
نم دا، وە باڵای، نەمامی، حەزرەت
سێ بارە، ئەو پەیک بەڕندەی ڕەهبەر
ئیقرەء، تەکلیف کەرد، ئەو بە پېغەمبەر.[1]