شووتی یا عەب عەب
جارێک کوێخا حەوێز ئەچێتە دێی(هەلەجە) بۆ لای(شێخ مەعروف) بۆ سەرخۆشی کردن، چەند سوارێکی لەگەڵ ئەبێ، کە ئەچن چەند ئاغا و گەورەکانی ماڵی(بایز ئاغا)ی لێ ئەبێ، سبەینێ پاش نان خواردن، شووتی دێنن بۆ خواردنی پاش نان، کوێخا حەوێز ئەڵێ: شووتی، شفتی، شامی، چەند ناوێکی تریشی هەیە من لە بیرم نییە، ڕەحمان ئاغای حاجی بایزئاغا زوو هەڵدەداتێ ئەڵێ:(عەب عەب)، شێخ مەعروف ووتی: دەیهە دەیهە خۆ کوێخا حەوێز ئەویشی ئەزانی، بەڵام هەر داوای ئەوەبوو تۆ(بوەڕی) ڕەحمان هەستا سەرپێ ڕووی کردە کوێخا حەوێز ووتی: ئێستا حەوێز من چیت پێ بڵێم؟ شێخ مەعروف ووتی: (دانیشە مردوت مرێ لەگەڵ کەریت تۆ بۆ خۆت وەڕیوی، حەوێزی فەقیر چی بکا دانیشە ڕەحمان ئاغا زۆر تووڕە بوو، مەسەلەش ئەوەیە خەڵکی دزەیی نەخوێندەواریان(ح و ع) جیاواز ناکەن(ح و ع و ع و ح) بەکارئەهێنن.
سەرچاوە: #خەم ڕەوێن، بە سەرهات و قسە خۆشەکانی کوێخا حەوێز شاخەپیسکەیی#، نوسینی: مراد شاخە پیسکەیی، هەولێر، چاپخانەی شارەوانی هەولێر، ساڵی 1976ز، لاپەڕە(30-31)[1]