زین: لە فەرهەنگی شێخانی دا
– ڕەحال: ئامرازێکە لەسەر پشتی هەسپ و ماین دادەنرێ، لە چەرم و تەختە دروست دەکرێت لەم بەشانە پێکدێت: (قەلتاغ: داری زین)، (قەلپووز: بەشی پێشەوەی زین)، (تەکەڵتوو: ئەو لبادەی بەرووی ژێرەوەی زیندا دەدروێ)، (خوانی زین: ئەوەندەی لە زین کە سوار لەسەری دادەنیشێ)
– ناوی دلبەری مەم بووە، مەم و زین
– ناوی کچانە
– زینو، زینۆ: ئەو ڕاڕەوەی بەنێوان دوو شاخی بەرزدا دەڕوات وەک: زینی ڕایات، زینی ماخۆبزنان، زینی ئەستیرۆکان، زینی سەران. لە هەندێ شوێنی کوردستان لە جیاتی (زین) دەلێن زینو، زینۆ. وەکو زینوی شێخ، زینوی خەلان